ਮੈਂ ਇਕ ਸਫ਼ਰ ਤੈਥੋਂ ਸ਼ੂਰੂ ਹੋ ਕੇ ਤੇਰੇ ਹੀ ਤੀਕ ਹਾਂ

ਹਾਂ ਬੂੰਦ ਕਿ ਸਾਗਰ ਕੋਈ ਜਾਂ ਪਾਣੀਆਂ ਤੇ ਲੀਕ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਇਕ ਸਫ਼ਰ ਤੈਥੋਂ ਸ਼ੂਰੂ ਹੋ ਕੇ ਤੇਰੇ ਹੀ ਤੀਕ ਹਾਂ

ਜਦ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਬਸ ਤੂੰ ਹੀ ਤੂੰ , ਨਜ਼ਰਾਂ ਚ ਰਖ ਲੈ , ਡੇਗ ਦੇ
ਤੇਰੀ ਰਜ਼ਾ ਹੈ ਦੋਸਤਾ ਜਿੱਦਾਂ ਵੀ ਰੱਖੇਂ ਠੀਕ ਹਾਂ

ਸੂਰਜ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਚੰਦਰਮਾ ਦੇ ਮੱਥੇ ਭਖਦਾ ਤੇਜ਼ ਮੈਂ
ਚੁਪ ਤਾਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਲਰਜ਼ੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਅਟਕੀ ਚੀਕ ਹਾਂ

ਵਕਤਾਂ ਦੇ ਪੈੜੀ ਉਠ ਰਹੀ ਇਕ ਕਣ ਹਾਂ ਉਡਦੀ ਧੂੜ ਦਾ
ਲਕਮਾਂ ਅਜਲ ਦੇ ਖੇਡ ਦਾ ਮੈਂ ਕਾਲ ਦੀ ਇਕ ਡੀਕ ਹਾਂ

ਅਜ਼ਲਾਂ ਤੋਂ ਬਿਹਬਲ ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਦੀਦਿਆਂ ਦੀ ਰਾਹ ਵਿਚ
ਜੋ ਰਾਤ ਹੋ ਕੇ ਵਸ ਗਿਆ ਕਾਜਲ ਦੀ ਅੱਖ ਉਡੀਕ ਹਾਂ

ਉਹ ਕੌਣ ਜੋ ਮਸਜੂਦ ,ਮੱਥਾ ਕੌਣ , ਸਜਦਾ ਕੌਣ ਹੈ
ਮੈਂ ਆਸ਼ਿਕ਼ੀ ਦੇ ਭੇਸ ਤੇਰੇ ਹੁਸਨ ਦਾ ਪਰਤੀਕ ਹਾਂ

ਹਾਂ ਧੁੰਨ ਕੋਈ ਬੇਸੁਰੀ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਵਗਦੇ ਵਕ਼ਤ ਦੀ
ਮੈਂ ਜਿੰਦਗਾਨੀ ਦੇ ਸ਼ਿਕਸਤਾ ਸਾਜ਼ ਦਾ ਸੰਗੀਤ ਹਾਂ

---
ہاں بُون٘د کہ ساگر کوئی جاں پانِیاں تے لِیک ہاں
میں اِک سفر تیتھوں شورو ہو کے تیرے ہی تِیک ہاں

جد میں نہیں بس توں ہی توں ، نظراں چ رکھ لَے ، ڈیگ دے
تیری رضا ہے دوستا جِدّاں وی رکھّیں ٹھیک ہاں

سورج تے نہ ہی چندرما دے متّھے بھکھدا تیز میں
چُپ تاریاں دِیاں لرزیاں اکّھاں تے اٹکی چیک ہاں

وقتاں دے پیڑی اُٹھ رہی اِک کن ہاں اُڈدی دھوڑ دا
لکماں اجل دے کھیڈ دا میں کال دی اِک ڈیک ہاں

ازلاں توں بِہبل تاریاں دے دیدیاں دی راہ وِچ
جو رات ہو کے وس گیا کاجل دی اکّھ اُڈِیک ہاں

اوہ کَون جو مسجود ،متّھا کَون ، سجدہ کَون ہے
میں آشِکی دے بھیس تیرے حسُن دا پرتیک ہاں

ہاں دھُنّ کوئی بے سُری بُلّاں تے وگدے وکت دی
میں زِندگانی دے شکستہ ساز دا سنگیت ہاں