Tuesday, November 13, 2012

चाँद अब सुर्खियों में रहता है


अपनी ही मस्तियों में रहता है
चाँद अब सुर्खियों में रहता है

है अँधेरा भी उस के पास कहीं
सिमट कर हाशियों में रहता है

सब सितारे भी मेरे डूब चुके
दुख मेरी राशियों में रहता है

भर्म का आयना था टूट गया
दिल मेरा किरचियों में रहता है

दिल में इनसान के,का'बे में नहीं
न खुदा काशियों में रहता है

Monday, October 22, 2012

ਸੂਰਜ ਦੇ ਕਾਤਿਲਾਂ ਨੂੰ ਇਲਜ਼ਾਮ ਦੇਣਾ ਪੈਣਾ

ਜੇ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਕਲ੍ਹ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਾਮ ਦੇਣਾ ਪੈਣਾ
ਸੂਰਜ ਦੇ ਕਾਤਿਲਾਂ ਨੂੰ ਇਲਜ਼ਾਮ ਦੇਣਾ ਪੈਣਾ *

ਸਰਘੀ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਖਾ ਲਈ , ਬਿਨ- ਟੋਕਿਆਂ ਦੁਪਹਰੀ
ਸਾਨੂੰ ਰਾਤ ਹੀ ਨਾ ਰਹ ਜਾਏ, ਅਜੇ ਸ਼ਾਮ ਦੇਣਾ ਪੈਣਾ

ਬਿਨ ਖੂਨ ਦਏ ਨਾ ਰੁਕਦੀ, ਤਲਵਾਰ ਜ਼ਾਲਿਮਾਂ ਦੀ
ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਚੌਕ ਫਿਰ ਹੁਣ ਬਲਿਦਾਨ ਦੇਣਾ ਪੈਣਾ

ਗਿਣਤੀ 'ਚ ਨ ਕਿਸੇ ਵੀ , ਚੁਪ ਛੁਪ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋਣਾ...
ਦੁਸ਼ਮਣ ਦਾ ਸਿਰ ਜੇ ਲੈਣਾ, ਸਰੇ ਆਮ ਦੇਣਾ ਪੈਣਾ

ਮੁਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸਮੁੰਦਰ, ਇੰਝ ਬੂੰਦ ਬੂੰਦ ਲੜਿਆਂ
ਇਕ ਹੋ ਕੇ ਜੂਝਣਾ ਪਊ, ਘਮਸਾਨ ਦੇਣਾ ਪੈਣਾ

ਵਾਟੀਂ ਹੀ ਖਿਲਰ ਜਾਂਦੀ ਦੋ-ਚਿੱਤੀਆਂ ਦੀ ਮੰਜ਼ਿਲ
ਜਦ ਛੇੜਿਆ ਹੈ ਜੰਗ ਨੂੰ ਅੰਜਾਮ ਦੇਣਾ ਪੈਣਾ

ਥਕ ਜਾਣ ਜੇ ਦਲੀਲਾਂ, ਬੇਕਾਰ ਜੇ ਅਪੀਲਾਂ
ਅੰਨ੍ਹੇ ਕਾਨੂੰਨ ਤਾਈਂ, ਸੰਗਰਾਮ ਦੇਣਾ ਪੈਣਾ

ਕਦ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਸਰਾਬੇ, ਮੰਗੇ ਨੇ ਦਾਮ ਸਿਰ ਦੇਹ
ਕਲ੍ਹ ਦੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਵਾਂਗ ਅੱਜ ਨਿਸ਼ਕਾਮ ਦੇਣਾ ਪੈਣਾ

ਸਾਨੂੰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਾਡੀਆਂ ਕਈ ਆਉਂਦੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਨੂੰ
ਹਰਜਾਨਾ, ਹੋ ਗਏ ਜੇ ਨਾਕਾਮ ਦੇਣਾ ਪੈਣਾ

ਇਤਹਾਸ ਨੇ ਤਾਂ ਗਾਉਣੀ ਹੈ ਜ਼ਾਲਿਮਾਂ ਦੀ ਉਸਤਤ
ਵਗਦੇ ਲਹੂ ਦੀ ਗਾਥਾ, ਸਿਰਨਾਮ ਦੇਣਾ ਪੈਣਾ

*ih satraaN Paash-Kav chon layee’N han, jo injh ne-
Paash:
ਜੋ ਸਵੇਰੇ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਹੁਣ ਸ਼ਾਮ ਦੇਣਾ ਪਏਗਾ
ਸੂਰਜ ਦੇ ਕਤਲਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਲਜ਼ਾਮ ਦੇਣਾ ਪਏਗਾ

Tuesday, September 11, 2012

ਅਸਤ


ਅਸਤ
------------
ਡੁਬ ਗਿਆ ਇਕ ਸੂਰਜ 
ਹੋਰ
ਮੈਨੂੰ ਜੀ ਕੇ
ਦੂਰ ਪਹਾੜਾਂ ਨਾਲ
ਪੱਛਮ ਦੇ
ਸਿਰ ਮਾਰਦਾ ਮੋਇਆ ਹੈ
ਇਕ ਫਰਹਾਦ
ਤੇਸ਼ੇ ਨਾਲ ਖਰਾਦਿਆ
ਭਿਜ ਗਿਆ
ਆਂਚਲ ਸ਼ੀਰੀਂ ਦਾ
ਸ਼ਾਮ ਦੀ
ਲਹੂ ਲੁਹਾਣ ਹੋਇਆ
ਫੇਰ 
ਕਿਸੀ ਦੀ ਵੰਗ ਟੁੱਟੀ 
ਦੰਦੀਂ ਲੈ ਕੇ ਜੀਭ ਟੁੱਕੀ
ਥੱਕਿਆ ਪਰਿੰਦਾ ਮੁੜਿਆ ਕੋਈ
ਧੂੰਏਂ 'ਚੋਂ ਕਾਰਖਾਨਿਆਂ ਦੇ
ਟਕ-ਟਕ ਖਰੜ-ਖਰੜ
ਕੰਨ-ਖਾਣੇਂ ਰੌਲਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ
ਆਹਰ ਕਰਦਾ ਚੋਗ ਦੇ
ਬੋਟ ਕੋਈ ਸੌਂ ਗਿਆ
ਭੁੱਖਣ-ਭਾਣਾ
ਚੁੰਝਾਂ ਤੋਂ ਅੰਞਾਣਾਂ
ਆਸ ਕੋਈ ਸਿਸਕਦੀ
ਨੀਂਦਰਾਂ ਚੋਂ
ਫੁੱਲ ਕੋਈ ਤਰੇਲ੍ਹਿਆ ਗਿਆ
ਚੰ ਨ ਦੀ ਕਾਂਤਰ
ਲਟਕੀ ਹੈ
ਮੇਪਲ ਦੇ ਪੱਤਿਆਂ ਪਿੱਛੇ
ਛੁਰੀ ਵੱਖੀ 'ਚ
ਅੰਬਰ ਦੇ
ਡਲਕਦਾ ਹੈ ਕੁੱਝ
ਨੈਣਾਂ ਵਿਚ ਸੁਰਮਈ
ਰਾਤ ਦੇ
ਤਾਰਾ ਤਾਰਾ ਰੋਇਆ ਹੈ
ਹਨੇਰਾ
ਠਿਠੁਰਦਾ ਹੈ ਸਿਵਾ
ਮੋਏ ਦਿਨ ਦਾ
ਮੁੜ ਆ ਘਰ ਨੂੰ
ਤੂੰ ਵੀ
ਮੇਰਿਆ ਦਿਲਾ
ਫੁੱਲ ਕਲ ਚੁਗਾਂਗੇ------
Charanjit S Mann

Wednesday, September 5, 2012

ਪਲ ਦੋ ਪਲ ਯਾਦ ਦੀ ਸਰਦਲ ਤੇ ਖਲੋ ਤਕ ਛੱਡਿਆ


ਪਲ ਦੋ ਪਲ ਯਾਦ ਦੀ ਸਰਦਲ ਤੇ ਖਲੋ ਤਕ ਛੱਡਿਆ
ਕਲ ਦਾ ਅਖਬਾਰ ਸੀ ਬਸ ਦੇਖ ਲਿਆ ਰੱਖ ਛੱਡਿਆ

ਰਾਤ ਮਜ਼ਦੂਰ ਦੇ ਘਰ ਫੇਰ ਨਾ ਚੁੱਲਾ ਜਲਿਆ
ਬਲਦੇ ਜਿਸਮਾਂ ਦੀ ਅਗਨ ਸੇਠ ਮਹੱਲ ਰਤ ਛੱਡਿਆ

ਰੁੱਖ ਇਹ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਡੰਡਲ ਹੀ ਤਾਂ ਬਸ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੁਣ
ਫਲ ਤਾਂ ਫਲ ਕੋਈ ਸਿਆਸਤ ਨੇ ਨਹੀਂ ਪੱਤ ਛੱਡਿਆ

ਗਲ ਬਰਾਬਰਤਾ ਦੀ ਤੁਰਦੀ ਵੀ ਰਹੀ ਲੰਗੜਾਂਦੀ
ਜੁੱਗੜੇ ਬੀਤ ਗਏ ਮਨੂੰਆਂ ਨਹੀਂ ਹਠ ਛੱਡਿਆ

ਰਾਤ ਕਲਮਾਂ ਜੁੜੀਆਂ ਗਮ ਦੇ ਤ੍ਰਿੰਝਣ ਬੈਠੇ
ਦੁਖ ਦੇ ਚਰਖੇ ਤੇ ਕੋਈ ਗੀਤ ਨਵਾਂ ਕੱਤ ਛੱਡਿਆ

ਹੁਣ ਤਈਂ ਚੀਸ ਵੀ ਇਕ ਇਕ ਮੈਂ ਬਚਾ ਰੱਖੀ ਹੈ
ਫੇਰ ਭੁਲਦਾ ਕਿਵੇਂ ਇੰਝ ਅਕਸ ਤੇਰਾ ਰਟ ਛੱਡਿਆ

ਚਲ ਪਿਆ  ਰਾਤ ਗਏ ਜ਼ਿਕਰ ਗਵਾਚੇ ਚੰਨ ਦਾ
ਗਲ ਤਾਂ ਰੋਣੇ ਦੀ ਸੀ,ਤੇਰੀ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹਸ ਛੱਡਿਆ

Tuesday, September 4, 2012

दुआ-ए-मुल्तमस

दुआ-ए-मुल्तमस
--------------
चलो यूं करते हैं
कि रात की तन्हाइयों को
लबों की ख़ामोशियों में
बांध लेते हैं ,
और बङा लेते हैं कुछ
तारीकीयों को
तेरी ज़ुल्फ़-ए-सियाह को तान कर,
और
सितारों से गुज़ारिश करते हैं कि
भींच लें अपनी आखें
कुछ देर के लिए-
चलो
चांद को बुझा लेते हैं----------


-

Friday, August 31, 2012

ਉਹ ਗਿਆ ਕਦ ਦੀ ਉਸ ਦੀ ਬਾਤ ਗਈ


ਉਹ ਗਿਆ ਕਦ ਦੀ ਉਸ ਦੀ ਬਾਤ ਗਈ 

ਖੌਰੇ ਕੀ ਸੋਚਦੀ ਹੈ ਰਾਤ ਗਈ



ਉਮਰ ਹੋਈ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆਂ ਵੀ

ਦਿਲ 'ਚ ਤਸਵੀਰ ਸਾਖਸ਼ਾਤ ਗਈ



ਵਿਚ ਗਗਨ ਸੰਗ ਤਾਰਿਆਂ ਉਲਝੀ

ਦੂਰ ਲਭਦੀ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਝਾਤ ਗਈ



ਮੈਂ ਲਹੂ ਨਾਲ ਪੇੜ ਸੀ ਸਿੰਜਿਆ

ਘਰ ਬਿਗਾਨੇ ਨੂੰ ਛਾਂ ਦੀ ਦਾਤ ਗਈ



ਇਸ 'ਚ ਤੇਰੀ ਵੀ ਕੋਈ ਜਿਤ ਤਾਂ ਨਹੀਂ

ਹਰ ਹੀ ਬਾਜ਼ੀ ਜੇ ਮੇਰੀ ਮਾਤ ਗਈ



ਸਚ ਹੈ 'ਕੱਲਾ ਹੀ ਤਾਂ ਗਿਆ ਸੀ ਉਹ

ਸਾਥ ਪਰ ਮੇਰੀ ਕਾਇਨਾਤ ਗਈ

Monday, August 27, 2012

ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਇਕ ਦੁਖਦੀ ਰਗ ਹੈ


ਮੇਰੇ ਲਈ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਇਕ ਦੁਖਦੀ ਰਗ ਹੈ

ਉਮਰਾਂ ਦੀ ਉੰਗਲ ਤੇ ਜੜਿਆ
ਸੂਹੇ ਇਕ ਮੋਤੀ ਦਾ ਨਗ ਹੈ

ਸ਼ਾਮ ਦੁਮੇਲੀਂ ਬਹਿ ਜਿਸ ਸੇਕੇ
ਬੱਦਲ ਦੇ ਸੀਨੇ ਦੀ ਅੱਗ ਹੈ

ਗੁਲ-ਮੋਹਰ ਦਾ ਫੁੱਲ ਕੋਈ ਖਿੜਿਆ
ਜਾਂ ਤੇਰੇ ਚਿਹਰੇ ਦੀ ਲੱਜ ਹੈ

ਤੇਰੇ ਮੁਖ-ਮੰਡਲ ਦੀਆਂ ਕਿਰਨਾਂ
ਜਿੱਥੋਂ ਤੀਕ ਨਜ਼ਰ ਦੀ ਹੱਦ ਹੈ

ਤੇਰਾ ਹੁਸਨ ਬਿਆਂ ਨਾ ਹੋਇਆ
ਮੇਰੀ ਹੀਣ ਕਲਮ ਦਾ ਕਜ ਹੈ

ਹੋਇਆ ਨਾ ਹੋਇਆ ਇਕ ਵਰਗਾ
ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਜੀਵਨ ਦਾ ਹੱਜ ਹੈ?

ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਲੋਅ ਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਵੀ
ਬਹੁਤੀ ਹੁਸਨ ਤੇਰੇ ਦੀ ਧਜ ਹੈ

Saturday, August 18, 2012

ਦਿਲ ਵੀ ਦੁਖਦਾ ਰਹੇ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਹੈ



ਅੱਖ ਹੈ , ਵਗਦੀ ਰਹੇ ਜੇ ਗੰਗਾ ਹੈ 
ਦਿਲ ਵੀ ਦੁਖਦਾ ਰਹੇ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਹੈ

ਖੂਨ ਤਕ ਪਹੁੰਚਿਆ ਨਾ ਅੱਖ ਰੰਗਣੈ
ਦਰਦ ਉਠਿਆ ਤਾਂ ਪਾਣੀ ਰੰਗਾ ਹੈ 

ਸੁੱਤੇ ਸਿਧ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਿਵੇਂ ਚਲਦੀ 
ਲੇਖ ਹੀ ਜਦ ਕਿ ਇਸ ਦਾ ਲੰਗਾ  ਹੈ

ਓਹੀ ਖਿੜਦੀ ਬਹਾਰ ਹੋ ਜਾਵੇ 
ਜੇਸ ਰੁਤ  ਨੂੰ ਤੇਰਾ ਮੜੰਗਾ  ਹੈ

ਦਿਲ ਫੇਰ ਯਾਦ ਦੇ ਦੁਆਰੇ ਤੇ
ਤੇਰੀ ਸੂਰਤ ਦਾ ਭਿਖ- ਮੰਗਾ ਹੈ

ਹੋਵੇ ਕੋਈ ਏਸ ਦਾ ਕੀ ਢੰਗ ਵਾਲਾ
ਮੇਰਾ ਜਦ ਜੀਣ ਹੀ ਬੇਢੰਗਾ ਹੈ

ਘਰ ਘਰ ਕਾਲਖਾਂ ਦਾ ਡੇਰਾ ਹੈ
ਸੰਸਦੀਂ ਝੂਲਦਾ ਤਿਰੰਗਾ ਹੈ

ਮੇਰੇ ਲੇਖਾਂ ਦਾ ਵੀ ਹੈ ਕੀ  ਕਹਣਾ
ਮੱਥੇ ਤੇ ਮਾਰਿਆ ਭੜੰਗਾ ਹੈ 

ਜਲ੍ਹ ਗਿਆਂ ਵੀ ਨਾ ਹੋਈ ਲਾਟ ਨਸੀਬ
ਦਿਲ ਗਲਤ-ਦੌਰ ਦਾ ਪਤੰਗਾ ਹੈ

--------------------------csmann-081812-----

Tuesday, August 7, 2012

ਕੋਈ ਛੋਟੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਤੈਥੋਂ ਵਿਛੜਨੇ ਦੀ ਹੈ ਗੱਲ


ਵਕ਼ਤ ਦੇ ਅੰਤ ਤਈ ਲੇਖ ਬਿਗੜਨੇ ਦੀ  ਹੈ ਗੱਲ
ਕੋਈ ਛੋਟੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਤੈਥੋਂ ਵਿਛੜਨੇ ਦੀ ਹੈ ਗੱਲ 

ਦਿਲ ਤੇ ਗੂੜਾ ਲਿਖੇ ਹੱਥਾਂ ਤੋਂ ਸਾਫ਼ ਮੇਟ ਦਏ
ਨਾ ਲੜਾਂ ਕਿਉਂ  ਖੁਦਾ ਦੇ ਨਾਲ,ਝਗੜਨੇ ਦੀ ਹੈ ਗੱਲ 

ਤੇਰੇ ਬਗੈਰ ਜੇ ਜੀਵਨ ਤਾਂ ਫੇਰ ਕੀ ਹੋਇਆ
ਮੇਰਾ ਮਰਨਾ ਕੀ ਭਲਾ ਅੱਡੀਆਂ ਰਗੜਨੇ ਦੀ ਹੈ ਗੱਲ 

ਦਿਲ ਤਾਂ ਲਗਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਲਗਾਇਆ ਬਹੁਤ
ਕਿਸੀ ਦਰਖਤ ਦੇ ਪੈਰੋਂ ਹੀ ਉਖੜਨੇ ਦੀ ਹੈ ਗੱਲ 

ਲਵੀ ਬਹਾਰ ਦੀ ਹਿੱਕ ਤੇ ਖਿੜੇਂਦੇ ਸੂਹੇ ਇਹ ਫੁਲ
ਉਦਾਸ ਮੌਸਮਾਂ ਦਾ ਖੂਨ ਨਿਚੜਨੇ ਦੀ ਹੈ ਗੱਲ 

ਉਚਾਟ  ਧੜਕਣਾਂ ਦਾ ਬੇਮੁਹਾਰ ਹੋ ਜਾਣਾ
ਜਿਉਣ ਕਾਫਿਲੇ ਦੇ ਪੰਧ ਬਿਖੜਨੇ ਦੀ ਹੈ ਗੱਲ 

-------------------------csmann-080412--

Thursday, August 2, 2012

ਤੂੰ ਆ ਕੇ ਹਾਲ ਤਾਂ ਪੁਛ ਜਾ ,ਨਹੀਂ ਉਪਚਾਰ ਨਾ ਕਰਨਾ


ਨਹੀਂ ਆਣਾ ਤਾਂ ਕਹ ਦੇਵੀਂ ਗਲਤ ਇਕਰਾਰ ਨਾ ਕਰਨਾ 
ਖੁਦਾ ਦਾ ਵਾਸਤਾ ਏਦਾਂ ਦਾ ਸ਼ਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਨਾ ਕਰਨਾ 


ਜਦੋਂ ਪੱਕ ਜਾਏਗਾ ਆਪੇ ਹੀ ਤੇਰੀ ਝੋਲੀ ਭਰ ਦੇਊ
ਬਿਰਖ ਨੂੰ ਕੱਚੀਆਂ ਅੰਬੀਆਂ ਲਈ ਸੰਗਸਾਰ ਨਾ ਕਰਨਾ 


ਤੇਰੀ ਹੀ ਯਾਦ ਦੇ ਦਿਸ-ਹਦਿਆਂ ਤੇ ਦਿਨ ਉਦੇ ਹੋਵੇ 
ਹਨੇਰੇ ਦਾ ਪਸਾਰਾ ਇਕ ਤੇਰਾ ਦੀਦਾਰ ਨਾ ਕਰਨਾ 


ਹੈ ਘਰ ਦੇ ਵਾਂਗ ਹੀ ਦਿਲ ਦਾ ਵੀ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੁੱਲਾ ਰਖਿਆ 
ਜੇ ਯਾਰੀ, ਆ ਸਮਝ ਹਕ਼ ,ਫੇਰ ਸ਼ਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਨਾ ਕਰਨਾ 


ਮਸੀਹਾਈ ਨਹੀਂ ਤੇਥੋਂ ਸਿਰਫ ਦੀਦਾਰ ਦੀ ਹਾਜਤ 
ਤੂੰ ਆ ਕੇ ਹਾਲ ਤਾਂ ਪੁਛ ਜਾ ,ਨਹੀਂ ਉਪਚਾਰ ਨਾ ਕਰਨਾ 


ਐ ਰਹਬਰ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਪੂੰਜੀ ਦੀ ਕਾਣੀ ਵੰਡ ਦਾ ਕੁਝ ਕਰ 
ਕੋਈ ਨਿਸਬਤ ਤਾਂ ਹੋਵੇ ,ਜੇ ਨਹੀਂ ਇਕਸਾਰ ਨਾ ਕਰਨਾ

Wednesday, July 18, 2012

talkhyaan

ਮਿਲਣ ਦਾ ਕਦ ਸੀ
ਸਵਾਲ ਵੀ,
ਕਿ ਇਕ ਆਸ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਸੱਚੀ
ਵਸਲ ਦੀ ਕਦੀ;
ਚਲ ਹੁਣ
ਛੱਡ ਦੇਂਦਾ ਹਾਂ
ਝੂਠੀ ਵੀ ਜੇ ਸੀ
ਕੋਈ
--------------------
ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ ਮੈਂ ਹੁਣ ਤੈਨੂੰ
ਓਸ ਥਾਂ
ਅੰਤਰ ਦੀ ਮੇਰੇ
ਜੋ ਨਹੀਂ ਮਿਟਣੀ
ਹਸਤੀ ਦੇ ਮਿਟ ਜਾਣ ਤੇ ਵੀ
ਮੇਰੀ;
ਬੋਲ ਚਾਹੇ ਹੁਣ ਤੂੰ
ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਜਾਂ ਨਾ ਬੋਲ,
ਵੱਖ ਨਹੀਂ ਤੂੰ
ਮੇਰੇ ਤੋਂ
ਚਾਨਣੀ ਨਹੀਂ ਜਿਵੇਂ
ਹਨੇਰੇ ਤੋਂ
ਰਾਤ ਦੇ-
ਲੋਅ ਤੂੰ ਮੇਰੀ
-------------------------
ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਸ਼ਇਦ
ਰਿਸ਼ਤਾ
ਦੁੱਖ ਦਾ ਵੀ,
ਪਰ
ਜਾਣ ਲਈਂ
ਕਿ ਜਾਣ ਲਵਾਂਗਾ
ਗਮ ਦਾ,ਉਦਾਸੀ ਦਾ
ਜਦ ਵੀ ਹੋਵੇਗਾ
ਬੋਝ
ਦਿਲ ਤੇ ਤੇਰੇ;
ਤੇ
ਪਤਾ ਹੈ
ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ
ਖਿਲਰੇ ਵਰਕਿਆਂ ਦਾ
ਦਿਲ ਦੇ
ਮੇਰੇ
-----------------

Thursday, July 5, 2012

ਪਹਿਲੇ ਚੁੰਮਣ ਤਰੀਕ ਅੱਜ ਤਕ ਵੀ


ਪਹਿਲੇ ਚੁੰਮਣ ਤਰੀਕ ਅੱਜ ਤਕ ਵੀ
ਦਿਲ ਤੇ ਰੱਖੀ ਉਲੀਕ ਅੱਜ ਤਕ ਵੀ


ਗੋਰੀ ਧੁਪ ਵਿਚ ਧੁਆ ਕੇ ਰੱਖੀ ਹੈ
ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਨੇ ਉਡੀਕ ਅੱਜ ਤਕ ਵੀ


ਤੇਰੀ ਗਫ਼ਲਤ ਦੀ ਪਾਈ ਰੂਹ ਤੇ ਮੇਰੀ
ਪੀਢੀ ਚੁਭਦੀ ਹੈ ਚ੍ਹੀਕ ਅੱਜ ਤਕ ਵੀ


ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਹੈ ਕੰਡਾ ਬਣ ਕੇ ਰਹੀ
ਮੇਰੇ ਸਾਹੀਂ ਸ਼ਰੀਕ ਅੱਜ ਤਕ ਵੀ


ਕੁਝ ਕੁ ਆਹਾਂ ਤੇ ਸੈਆਂ ਗਮ ਦੁਖੜੇ
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਵਟੀਕ ਅੱਜ ਤਕ ਵੀ


ਦਰਦ ਦਫਤਰ ਤੇ ਦੁਖ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀ
ਜਿੰਦ ਹੈ ਮੇਰੀ ਸਟੀਕ ਅੱਜ ਤਕ ਵੀ


ਦਬ ਲਈ ਸੀ ਜੋ ਤੇਰੇ ਜਾਣੇ ਵਕਤ
ਗੂੰਜਦੀ ਰੂਹ ਚ ਚੀਕ ਅੱਜ ਤਕ ਵੀ

Tuesday, June 12, 2012

जान जाएगी, जान जाओगे




कब यह सोचा था यूँ सतायोगे
अलविदा ! और भूल जाओगे


हर सू रंगीं बहार राइज़ है
आ गये फूल तुम कब आयोगे


कैसे जीते हैं लोग मर कर भी
जान जाएगी, जान जाओगे


तुम भी, सोचा न था कभी होगा
यूँ मेरा ज़ब्त आज़माओगे 


शाम-ए-जीस्त अब , कि तुम तो कहते थे 
शाम ढलते ही लौट आओगे 


कैसे जीता हूँ देखने के लिए
मर भी जाऊंगा क्या तुम आओगे ?!!


जानते, तुम तलक को हार चुका
इस से आगे भी कुछ हराओगे 


यही एजाज़ -ए-राह-ए - फुरकत बस
रो ही दूंगा न गर रुलाओगे 


दिन नहीं दूर कि शिकवा होगा
मेरा पूछोगे और न पाओगे 


अब कि हारा तो तेरी जीत नहीं 
मैं न कहता था हार जाओगे 


चले जाओ कि अब कि जाते हो 
याद आओगे, बहुत आओगे !!!

Sunday, June 10, 2012

ਤੈਥੋਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇਰੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਸਮੇਟ ਹੋਈ


ਰਤ-ਪੀਣੀ ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਦਿਲ ਤੋਂ ਨਾ ਮੇਟ  ਹੋਈ
ਅੰਬਰ-ਦੀ-ਵੇਲ ਵਾਂਗਣ ਸੋਚੀਂ ਵਲੇਟ ਹੋਈ

ਬੱਦਲਾਂ ਦੇ ਹਰਫੀਂ ਸੂਰਜ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਨਾਮ ਅਰਸ਼ੀਂ
ਸਤਰੰਗੀ-ਪੀਂਘ ਤੇਰੀ ਧੁੱਪ ਲਈ ਸਲੇਟ ਹੋਈ

ਫੇਰ ਅੱਜ ਵੀ ਮਹਿਕਦੀ  ਸੜਕਾਂ ਦੇ ਸਾਹੀਂ ਰਹਿ ਗਈ
ਤੈਥੋਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇਰੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਸਮੇਟ ਹੋਈ

ਸੌ ਜਾਨ ਦਾ ਪ੍ਰਣ ਸੀ ਸਰਦਲ ਤੇ ਫੁੱਲ ਕਰਨਾ
ਇੰਝ ਇਸ਼ਟ ਮੇਰਾ ਰੁੱਸਿਆ ਇਕ ਵੀ ਨਾ ਭੇਟ ਹੋਈ

ਗਮ ਦੀ ਨਦੀ ਦੇ ਚੜਨੈ ਹੰਝੂ ਦੀ ਸੇਮ ਪੈ ਗਈ
ਅੱਖ ਦੀ ਹਰੀ-ਭਰੀ ਇੰਝ ਵਾਦੀ ਸੀ ਬੇਟ ਹੋਈ

ਇਹ ਲਤ ਸਿਆਸਤਾਂ ਦੀ ਲੱਥਦੀ ਨਾ ਜੋਕ ਲੱਗੀ
ਜੰਤਾ ਦਾ ਖੂਨ ਚੂਸਣ ਕੁਰਸੀ ਚਮੇਟ ਹੋਈ

ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਪੁਲ ਤੇ ਮਰਦੀ ਝੂਠੇ ਮੁਕਾਬਲੀਂ ਆਸ
ਤੇਰੇ ਹੁਸਨ ਦੀ ਨਗਰੀ ਜ਼ਾਲਿਮ ਸਟੇਟ ਹੋਈ

ਯੁੱਗਾਂ ਦੇ ਫਾਸਲੇ ਤੇ ਆਵਾਰਾ ਫਿਰ ਰਹੀ ਹੁਣ
ਦੁੱਖ ਦੇ ਖਲਾਅ 'ਚ ਮਨ ਦੀ ਧਰਤੀ ਘੁਮੇਟ ਹੋਈ


Monday, May 28, 2012

ਮੈਂ ਵੀ ਬੰਦਾ ਤੇਰਾ ਖ਼ੁਦਾ ਸਾਹਿਬ


ਐਨਾ ਕੀ ਵਿਤਕਰਾ ਖ਼ੁਦਾ ਸਾਹਿਬ
ਮੈਂ ਵੀ ਬੰਦਾ ਤੇਰਾ ਖ਼ੁਦਾ ਸਾਹਿਬ


ਕੀ ਇਹ ਹਰ ਦਮ ਰੁਆਵਣਾ ਮੈਨੂੰ
ਹਸ ਲਵਾਂ ਕੀ ਬੁਰਾ ਖ਼ੁਦਾ ਸਾਹਿਬ


ਦਿਲ ਵੀ ਦੇਵੇਂ ਤੇ ਫੇਰ ਕੋਂਹਦਾ ਰਹੇਂ
ਤੂੰ ਬੜਾ ਔਂਤਰਾ ਖ਼ੁਦਾ ਸਾਹਿਬ


ਹਾਂ ਤੂੰ ਮਾਲਿਕ ਤੁੰ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੈਂ
ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਆਸਰਾ ਖ਼ੁਦਾ ਸਾਹਿਬ


ਦਿਲ ਤੇ ਲਿਖ ਕੇ ਤੇ ਹੱਥੋਂ ਮੇਟ ਦਏਂ
ਕੋਈ ਤੂੰ ਮਸਖਰਾ ਖ਼ੁਦਾ ਸਾਹਿਬ

 
ਖਰੀਆਂ ਖਰੀਆਂ ਸੁਣਾਊਂਗਾ ਤੈਨੂੰ
ਹੋਊ ਜਦ ਟਾਕਰਾ ਖ਼ੁਦਾ ਸਾਹਿਬ


ਦੇਈ ਚਲ ਹੋਰ ਗ਼ਮ ਉਠਾ ਲਉਂਗਾ
ਦਸ ਤਾਂ ਪਰ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਖ਼ੁਦਾ ਸਾਹਿਬ


ਰਾਮ ਮੂੰਹੋਂ ਤੂੰ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਮੈਨੂੰ
ਮੇਰੀ ਪਿੱਠ ਹੀ ਛੁਰਾ ਖ਼ੁਦਾ ਸਾਹਿਬ


ਚਲ ਮੈਂ ਆਸ਼ਿਕ ਸਹੀ,ਸ਼ੁਦਾਈ ਸਹੀ
ਤੂੰ ਕੀ ਘਟ ਸਿਰ-ਫਿਰਾ ਖ਼ੁਦਾ ਸਾਹਿਬ

Thursday, May 24, 2012

os nu
jo chalaa giya
lekin hai
meri ruuh andar hi--------
---

ਯਾਦ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਦਿਨ
ਜਿਸ ਦਿਨ
ਚਾਨਣ ਤੇਰੇ ਦਾ ਘੁਟ ਭਰਿਆ ਸੀ
ਤੇ ਦਿਲ ਦਾ ਵਿਹੜਾ ਠਰਿਆ ਸੀ
ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰੇ ਦਾ ਸੂਰਜ
ਤਨ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਵਖ ਹੋ ਕੇ
ਕਿਸੀ ਹਿੰਮ ਚੋਟੀ ਤੇ ਵਰ੍ਹਿਆ ਸੀ;

ਉਸ ਦਿਨ ਮਨ ਦੇ ਸੁੱਕੇ ਬਾਗੀਂ
ਇਛਰਾਂ ਦੇ ਪੂਰਨ ਦੇ ਵਾਂਙਣ
ਕਲੀਆਂ ਨੇ ਅਲਖ ਜਗਾਈ ਸੀ
ਤੇ ਰੰਗਾਂ ਦੀ ਰੁਤ ਆਈ ਸੀ,
ਓਸ ਬਹਾਰ ਨੂੰ ਹੁਣ ਮੈਂ
ਦਸ ਕਿਹੜੀ ਕੀਲੀ ਟੰਗ ਦਿਆਂ
ਦਿਲ ਦੀ ਕਿਹੜੀ ਨੁਕਰ ਦੀ
ਨ੍ਹੇਰ ਗੁਫਾ ਵਿਚ ਰੱਖ ਦਿਆਂ
ਜਾਂ ਟਾਹਣੀ ਟਾਹਣੀ ਪੱਛ ਦਿਆ
ਫੁਲਾਂ ਨੂੰ ਕੀਂਕਣ ਭੱਸ ਦਿਆਂ;

ਜ਼ਰਦ ਕਿਸੀ ਪੱਤੇ ਦੇ ਓਹਲੇ
ਲੁਕ ਜਾਣਾ ਮੈਂ
ਹਾਂ,
ਹੁਣ ਉਠ ਜਾਣਾ ਮੈਂ,
ਓਸ ਦਿਵਸ ਦੀ ਬਰਸੀ ਤੇ
ਮੈਂ ਮੁਕ ਜਾਣਾ

Wednesday, May 23, 2012


ਸੁਬਹ ਚੜਨਾ ਤੇ ਸ਼ਾਮ ਡੁੱਬ ਜਾਣਾ
ਏਹੀ ਸੂਰਜ ਦਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀਨਾਮਾ

ਨਿੰਮੋਝੂਣੇ ਸਿਤਾਰੇ- ਪਤ ਵੇਖਣ 
ਰਾਤ ਟਹਿਣੀ ਤੇ ਚੰਨ ਦਾ ਮੁਰਝਾਣਾ

ਤੇਰਾ ਸੀ ਨਾ ਹੀ ਮੇਰਾ ਵਿਛੜਨ ਦਾ
ਕੋਈ ਰੱਬ ਹੈ ਸੀ ਜੇਸ ਦਾ ਭਾਣਾ

ਹੋਰ ਰਬ ਕੀ ਸਜਾ ਲਈ ਜੰਨਤ
ਕਰਕੇ ਦਿਲ ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ ਵੀਰਾਨਾ

ਇਹ ਵੀ ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਦੇਸ ਦਾ ਖਾਸਾ
ਸੌਂਦਾ ਇਕ ਵਰਗ ਹੀ ਭੁੱਖਣਭਾਣਾ

ਹੁਣ ਤਾਂ ਅੰਬਾਨੀਆਂ ਹਵਾ ਵੀ ਮੱਲੀ
ਕਦੋਂ ਤਕ ਗੁਰਬਤਾਂ ਨੂੰ ਸਾਹ ਆਉਣਾ

ਲਾਟ ਹਰ ਇਕ ਮਿਆਦ ਰਖਦੀ ਹੈ
ਰਾਤ ਮੁਕਦੀ ਹੈ ਏਸ ਬੁਝ ਜਾਣਾ

Wednesday, May 2, 2012

ਰਾਤ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਦਾ ਹੜ ਆਇਆ, ਢਾਹ ਕੇ ਤੁਰ ਗਿਆ


ਅੱਖੀਂ ਬੰਨੇ ਸਬਰਾਂ ਨੂੰ ਠੋਕਰ ਲਗਾ ਕੇ ਤੁਰ ਗਿਆ
ਰਾਤ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਦਾ ਹੜ ਆਇਆ, ਢਾਹ ਕੇ ਤੁਰ ਗਿਆ

ਸੁੰਨ ਮਸਾਣਾਂ ਦੇ ਖਿਆਲੀਂ ਚੁਪ ਚੁਪੀਤੀ ਯਾਦ ਦਾ
ਬੀਤਿਆਂ ਦੀ ਕਬਰ ਤੇ ਦੀਵਾ ਜਗਾ ਕੇ ਤੁਰ ਗਿਆ

ਜਾਗਦੇ ਜਹੇ ਸੁਫਨਿਆਂ ਵਿਚ ਕੱਚੇ ਘੜਿਆਂ ਦਾ ਸਫਰ
ਸੋਹਣੀ ਦਾ ਝੌਲ੍ਹਾ ਸੀ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਝਨਾ ਕੇ ਤੁਰ ਗਿਆ

ਰਚ ਗਈ ਲਹਿੰਦੇ ਦੇ ਪਲਕੀਂ ਵਿਲਕਦੀ ਲਾਲੀ ਜਦੋਂ
ਗੈਰ ਦੀ ਹੱਥ ਆਪਣੇ ਮਹਿੰਦੀ ਰਚਾ ਕੇ ਤੁਰ ਗਿਆ

ਇਸ ਅਧੂਰੇ ਜਗ ਚ ਕੋਈ ਜੀਵ  ਸੀ ਉਸ ਪਾਰ ਦਾ
ਜੰਨਤਾਂ ਦੀ ਰੀਝ ਦਾ ਝੌਲ੍ਹਾ ਵਿਖਾ ਕੇ ਤੁਰ ਗਿਆ

ਜੋਗੀ ਉਹ ਮਤਵਾਲੜਾ ਪਰ ਕਿਰਕ ਅੱਖੀਂ ਛਡ ਗਿਆ
ਦਿਲ ਚ ਦੋ ਪਲ ਬੈਠਿਆ ਧੂਣੀ ਧੁਖਾ ਕੇ ਤੁਰ ਗਿਆ

ਵਲਵਲੇ, ਵਸਲਾਂ ਲਾਹਾਸਿਲ ,ਸੱਧਰਾਂ ਦਿਲ-ਖਾਣੀਆਂ
ਸੌ ਬਲਾਵਾਂ ਮਲਕੜੇ,ਮਨ ਵਿਚ ਜਗਾ ਕੇ ਤੁਰ ਗਿਆ

ਚੰਨ ਦੇ ਹਿਜਰੀਂ ਰੋਂਵਦੇ ਸਰਘੀ ਨੇ ਅੱਖੀਂ ਵੇਖਿਆ
ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਅੱਖ ਤ੍ਰੇਲ੍ਹ ਦੇ ਤੁਪਕੇ ਚੁਆ ਕੇ ਤੁਰ ਗਿਆ

ਇਕ ਸਵਾਂਤੀ ਬੂੰਦ ਨੂੰ ਅਜਲੋਂ ਪਪੀਹੜੀ ਮੇਰੀ
ਇਸ ਤਰੇਹੀ ਜਾਨ ਨੂੰ ਬੁਕ-ਬੁਕ ਰੁਆ ਕੇ ਤੁਰ ਗਿਆ

Wednesday, April 25, 2012

ਮੇਰੇ ਦੁਖਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਟਕੋਰ ਤੂੰ



ਉੰਝ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਹੋਰ ਤੂੰ
ਮੇਰੇ ਦੁਖਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਟਕੋਰ ਤੂੰ

ਓਹੀ ਸੂਰਜ, ਚੰਦਰਮਾ, ਤਾਰੇ
ਹਰ  ਦਿਨ  ਹੀ ਨਵਾਂ ਨਕੋਰ ਤੂੰ

 ਖੁਸ਼ਬੂ ਤਾਜ਼ੀ ਕੱਢੀ ਪੱਤ  ਦੀ
ਪੋਨੇ ਦੀ ਮਿੱਠੀ ਹੈ ਪੋਰ ਤੂੰ

ਤੂੰ ਗਰਜ ਭਲੀ ਸਾਵਣ ਰੁਤ ਦੀ
ਖੁਸ਼ ਪੈਲਾਂ ਪਾਉਂਦਾ ਜੋ ਮੋਰ ਤੂੰ

ਹਿਰਨਾਂ ਦਾ ਖੁਸ਼ ਚੁੰਗੀਆਂ ਭਰਨਾ
ਹੰਸਾਂ ਸ਼ਰਮਾਏ  ਉਹ ਤੋਰ ਤੂੰ

ਕੁਦਰਤ ਹੱਦ ਦੀ ਤਸਦੀਕ-ਸ਼ੁਦਾ
ਹੁਸਨਾਂ ਤੇ ਲੱਗੀ ਹੈ ਮੋਹਰ ਤੂੰ


ਇਕ ਚੰਦ ਅਸਮਾਨੀਂ ਵੀ ਚੜਦਾ
ਉਹ, ਜਿਸ ਦਾ ਮੈਂ ਹਾਂ ਚਕੋਰ, ਤੂੰ


Wednesday, April 18, 2012

ਭਰ ਰਾਤ ਦਾ ਸਫਰ ਮੇਰਾ ਤੈਥੋਂ ਬਗੈਰ ਫੇਰ




ਔਹ ਨਿਠਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ ਹਨੇਰੇ ਦਾ ਕਹਿਰ ਫੇਰ
ਭਰ ਰਾਤ ਦਾ ਸਫਰ ਮੇਰਾ ਤੈਥੋਂ ਬਗੈਰ ਫੇਰ


ਛੱਡਿਆ ਤਾਂ ਹੋਰ ਕਿਧਰੇ ਟਿਕਾਣਾ ਵੀ ਸੀ ਨਹੀਂ 
ਮੁੜਿਆ ਜਦੋਂ ਵੀ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤੇਰੇ ਹੀ ਸ਼ਹਿਰ ਫੇਰ


ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਦੇਹ ਵੀ ਨੀਲੀ ਤੇ ਅੱਖਰ ਵੀ ਨੇ ਬੇਹੋਸ਼
ਮੁੜ ਮੁੜ ਕੇ ਤੇਰੇ ਸ਼ੌਕ  ਦਾ ਪੀਤਾ ਹੈ ਜ਼ਹਿਰ ਫੇਰ


ਰਾਤਾਂ ਦੇ ਪਰਦੀਂ  ਪੁੰਨੂੰ  ਨੂੰ ਲੈ ਉੜ ਗਏ ਬਲੋਚ
ਸੱਸੀ ਦੇ ਪੈਰੀਂ ਹਿਜਰ ਦੀ ਤਪਦੀ ਦੁਪਹਿਰ ਫੇਰ


ਤਾਂਹੀ ਬਾਂਸੁਰੀ ਵਿਲਕਦੀ ਤੇ ਵੀਣਾ ਨੇ ਪਾਏ ਵੈਣ
ਸੀਨੇ ਚ ਉੱਠੀ ਗੀਤ ਦੇ ਦੁਖ ਦੀ ਸੀ ਲਹਿਰ ਫੇਰ


ਇਕ ਵੇਰ ਦਿਲ ਦੇ ਪੈਂਡਿਆਂ ਜੋ ਪਾ ਲਏ ਨੇ ਪੈਰ
ਮਜਨੂੰ ਸਿਰਾਂ ਦੀ ਪੈੜ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀ ਨਾ ਠਹਿਰ ਫੇਰ


ਸ਼ਾਇਦ ਸੀ ਮੇਰੇ ਨਾਮ  ਤਦੇ ਗ੍ਰਹਣਿਆ ਗਿਆ
ਚੰਨ ਦੇ ਮੁਹਾਣੋਂ ਨਿਕਲੀ ਨਾ ਚਾਨਣ ਦੀ ਨਹਿਰ ਫੇਰ

Sunday, April 15, 2012

ਅੱਖ ਮੇਰੀ ਵਿਚ ਸੁਰਮੇ ਰੰਗਾ ਆਥਣ ਮੁੜ ਘਿਰ ਆਇਆ ਹੈ


ਸਾਹ ਮੇਰੇ ਦੀਆਂ ਵਿਰਲਾਂ ਥਾਣੀਂ ਇਕ ਹੌਕਾ ਝਿਰ ਆਇਆ ਹੈ
ਅੱਖ ਮੇਰੀ ਵਿਚ ਸੁਰਮੇ ਰੰਗਾ ਆਥਣ ਮੁੜ ਘਿਰ ਆਇਆ ਹੈ


ਦੇਰ ਲਹੂ ਨੂੰ ਅੱਧਖੜ ਰੁੱਤੇ ਹੋਈ ਸੋਝੀ ਸੇਕਾਂ ਦੀ
ਮੈਨੂੰ ਫੁਲ-ਰੰਗਾਂ ਦਾ ਮੌਸਮ ਕਦ ਵੇਲੇ ਸਿਰ ਆਇਆ ਹੈ


ਚਲਾ ਗਿਆ ਜਦ ਮੇਰਾ ਹੋ ਕੇ ਆਵਣ ਦੀ ਰੁਤ ਮੌਲੀ ਸੀ
ਆਇਆ ਵੀ ਮੁੜ ਜਦ ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਹੋ ਦੂਜੀ ਧਿਰ ਆਇਆ ਹੈ


ਸਾਹ ਮੇਰੇ ਗਮ- ਮੋਚਾਂ ਆਈਆਂ ਲਾਸਾਂ ਪਈਆਂ ਦਿਲ ਉੱਤੇ
ਤੱਤੇ ਫੇਹੇ ਮਿਹਰਾਂ ਦੇ ਲੇਕਿਨ ਕਦ ਗੋਚਰ ਆਇਆ ਹੈ


ਕਲਮਾਂ ਦਾ ਲੇਖਾ-ਜੋਖਾ ਹੈ ਹਰਫ ਹੋਇਆ  ਜੋ ਪੰਨਿਆਂ ਤੇ 
 ਲੇਖਾਂ ਦੀ ਭੁੱਬਲ੍ਹ ਦਾ ਕਚਰਾ ਨੈਣਾਂ ਚੋਂ ਕਿਰ ਆਇਆ ਹੈ


ਪੈੜੋਂ ਭਟਕੇ ਰਾਹੀ ਨੂੰ ਕਦ ਮੰਜ਼ਿਲ ਮੁੜ ਰਾਹ ਦਿੰਦੀ ਹੈ
ਇਕ ਵੇਰਾਂ ਧੜਕਣ ਤਿਲਕੀ ਜੋ ਫਿਰ ਦਿਲ ਨਾ ਥਿਰ ਆਇਆ ਹੈ

Thursday, April 12, 2012

ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਚਿੜੀਆਂ ਕਿੱਥੇ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਨੇ


ਸੁਬਹ ਸਵੇਰੇ ਚੂਕਦੀਆਂ ਨਾ ਚਹਿਕਦੀਆਂ ਨੇ
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਚਿੜੀਆਂ ਕਿੱਥੇ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਨੇ

ਖਬਰ ਮਿਲੀ ਅੱਜ ਵਿਚ ਰਸੋਈ ਸੜ ਮੋਈਆਂ ਨੇ
ਅਜੇ ਤਿਕਾਲੀਂ ਤਾਂ ਚੰਗੀਆਂ ਭਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਨੇ

ਹਰ ਇਕ ਮੋੜ ਤੇ ਹੁਸਨ-ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਘਾਤ ਲਾ ਬੈਠੇ
ਖੈਰ ਹੋਵੇ ਰੱਬ ਦੀ ਕੂੰਜਾਂ ਕੱਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਨੇ

ਕੌਣ ਹੈ ਫੁੱਲ ਦੇ ਸੀਨੇ ਦਾ ਕੰਡਾ ਮਹਿਸੂਸੇ
ਦਾਗ ਛੁਪਾਏ ਦਿਲ ਦੇ ਖਿੜ ਕਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਨੇ

ਭਰਮ ਹੈ ਪਰਵਾਨੇ ਨੂੰ ਅਪਣੀ ਆਹੂਤੀ ਦਾ
ਸ਼ੰਮਾਵਾਂ ਖੁਦ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿਚ ਜਲੀਆ ਗਈਆਂ ਨੇ

ਦਿਨ ਭਰ ਕਿੱਸੇ ਉਸਤਤ 'ਜਿਤ ਜੰਮੇ ਰਾਜਾਨਾਂ"
ਰਾਤ ਹਨੇਰੇ ਹਵਸ ਪੈਰੀਂ ਦਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਨੇ

ਇਸ਼ਕ ਝਨਾਂ ਦੇ ਝੂਠੇ ਦਾਅਵੇ ਸੋਹਣੀਆਂ ਡੁੱਬੀਆਂ
ਤਤ ਬਰੇਤੇ ਤਲ ਸੱਸੀ -ਤਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਨੇ

Monday, April 9, 2012

ਮੇਰੇ ਲਈ ਸਦੀਵੀ ਤਾਂ ਅੱਖ ਦੀ ਨਮੀ ਹੈ ਤੂੰ


ਮੇਰੇ ਲਈ ਸਦੀਵੀ ਤਾਂ  ਅੱਖ ਦੀ ਨਮੀ ਹੈ ਤੂੰ
ਪਰ ਜਿਸ ਨੁੰ ਮੈਂ ਸੀ ਜਾਣਦਾ ਹੁਣ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤੂੰ


ਘੁਪ ਨ੍ਹੇਰ ਦਾ ਪਸਾਰ ਮੇਰੀ ਸੋਚ ਹਦ ਤੀਕ
ਬੇਗਾਨਿਆਂ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਦੀ ਅੱਜ ਚਾਨਣੀ ਹੈ ਤੂੰ


ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਹੈ ਧਰਾਸ ਤੇਰਾ ਸੋਹਣਾ ਹੋਵਣੈ
ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਦਿਨ ਵੀ ਨ੍ਹੇਰੇ ਨੇ ਲੱਖ ਰੌਸ਼ਨੀ ਹੈ ਤੂੰ


ਨੈਣਾਂ ਚੋਂ ਮੇਰਿਆਂ ਹੰਝ ਮੋਤੀ ਨੇ ਟਪਕਦੇ
ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਸਰਵਰੀਂ ਚੁਗੇਂਦੀ ਹੰਸਿਣੀ ਹੈ ਤੂੰ


ਇਕ ਮੂਰਤੀ ਤੂੰ ਹੁਸਨ ਦੀ ਪ੍ਰੀਤਾਂ ਦੇ ਮੰਦਰੀਂ
ਰਬ ਦੀ ਕਲਾ ਦੀ ਜੂਨ ਦੀ ਕੋਈ ਸੋਚਣੀ ਹੈ ਤੂੰ


ਕੁਦਰਤ-ਪਸਾਰਿਆਂ ਦਿਆਂ ਰੰਗੀਨੀਆਂ ਦਾ ਕੁਲ
ਸਿਫਤਾਂ ਦੀ ਸਾਰੇ ਆਲਮਾਂ  ਦੀ ਸਾਰਣੀ ਹੈ ਤੂੰ 


ਧੁਨ ਅਨਹਦੀ ਹੈ ਸਰਸਵਤੀ ਦੇ ਤੂੰ ਸਾਜ਼ ਦੀ
ਜੰਨਤ ਹਵਾਈਂ ਤੈਰਦੀ ਇਕ ਰਾਗਿਣੀ ਹੈ ਤੂੰ


ਕ੍ਰਿਸ਼ਮਾ ਪਰਾਰ ਜਗਤ ਦਾ ਔਰਤ ਦੇ ਭੇਸ ਵਿਚ
ਕਿਸੀ ਚਮਤਕਾਰ ਅਜਬ ਦੀ ਖਬਰ ਸਨਸਨੀ  ਹੈ ਤੂੰ




----csmann-030912------

Friday, April 6, 2012


ਤਾਰਾ ਤਾਰਾ ਰਾਤ ਗੁਜ਼ਰ ਗਈ
ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਦੇ ਰਾਹੀਂ
ਦੂਰ ਸੁਮੇਲੀਂ ਪਹੁ ਫੁਟਦੀ ਹੈ
ਮੇਰੇ ਅੰਬਰ ਨਾਹੀਂ
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦਾ ਸੂਰਜ ਹੈ ਤੂੰ
ਧੁਪ ਬਿਗਾਨੇ ਥਾਈਂ

ਕਲ ਕਲ ਅੱਖਾਂ – ਆੜੀਂ ਵਹਿੰਦਾ
ਦਿਲ ਖੂਹਾਂ ਦਾ ਪਾਣੀ
ਵੱਟ ਵੱਟ ਗਮ ਦਾ ਖੱਬਲ ਉੱਗਿਆ
ਤਿੜ ਤਿੜ  ਹੱਡਾਂ   ਤਾਈਂ
ਰਾਤ ਪਹਰ ਤਕ ਅੰਦਰ ਗਿੜਿਆ
ਕੱਲਰ ਰਾਤ ਸਿੰਜਾਈ

ਸਾਵੀਂ ਰੰਗਤ ਬਣ - ਬੂਟੇ ਤੇ
ਦਿਲ ਦੇ ਬਾਗੀਂ ਸੋਕਾ
ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਥਲ ਰੇਤ ਪਿਆਸੀ
ਲਹਿਕੇ ਪਾਣੀ ਧੋਖਾ
ਕਿਸੀ ਬਿਗਾਨੇ ਵੇਹੜੇ ਵਰ੍ਹ ਗਈ
ਤੇਰੀ ਮਿਹਰ ਨਿਗਾਹੀ

ਪੱਥਰ ਯੁਗ ਦੀ ਰਹਿੰਦ ਹੈ ਕੋਈ
ਅੱਖਰ  ਅੱਖਰ  ਬੇਹਾ
ਗੀਤ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਕੰਧ ਤੋਂ ਲੱਥੀ
ਮਾਸ ਦੀ ਛਿਲ੍ਤਰ ਜੇਹਾ
ਪਲਕਾਂ ਹੁਣ ਤਕ ਲਹੂ ਲੁਹਾਣੀਆਂ
ਬੁੱਲੀਂ ਖੂਨ ਲਲਾਈ

ਕੌੜ-ਕਸੇਲ੍ਹਾ ਫਲ ਇਸ਼ਕੇ ਦਾ
ਰੂਹ ਨੇ ਚਖ ਲਿਆ ਹੈ
ਅੰਦਰੋ-ਅੰਦਰ ਰਿਸਦਾ ਮਹੁਰਾ
ਸੀਨੇ ਰਖ ਲਿਆ ਹੈ
ਦੁਖਦੇ ਸੁਰ ਧੜਕਣ ਦੇ ਬੁੱਲੀਂ
ਪੀੜ  ਕੁੜੱਤਣ ਸਾਹੀਂ

ਰਾਤਾਂ ਨੇ ਚੁਪ ਵੈਣ ਅਲਾਏ
ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਜਦ ਆਈ
ਸਿਰ ਗਮਗੀਨ ਸਿਰਹਾਣੇ ਸੁੱਟਿਆ
ਨੈਣਾਂ ਛਹਿਬਰ ਲਾਈ
ਸੀਨੇ ਤੇ ਸਿਰ ਰਖ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਓਂ
ਤੂੰ ਗੈਰਾਂ ਦੀ ਬਾਹੀਂ

ਦਿਨ ਭਰ ਅੱਗ ਨਦੀ ਦਾ ਤਰਨਾ
ਰਾਤੀਂ ਅੱਖ ਝਨਾਈਂ
ਦੁੱਖਾਂ ਦੇ ਭਵ -ਸਾਗਰ ਤਰਦੇ
ਅੱਥਰੀ ਅਉਧ ਵਿਹਾਈ
ਆਪੇ ਨਾਵ ਮੇਰੇ ਜੀਵਨ ਦੀ
ਡੋਬੀ ਲੇਖ ਮਲਾਹੀਂ

ਤਨ ਦੇ ਜੇਠੀਂ ਹਾੜ ਰੇਤੀਲੇ
ਤਪਦੇ ਰੈਣ ਬਿਤਾਈ
ਹਿਜਰ ਗਮਾਂ ਦੇ ਸਾਵਣ ਆਏ
ਨੈਣਾਂ ਝੜੀ ਲਗਾਈ
ਜਿੰਦ ਦੇ ਬਾਗੀਂ ਮੋਰ ਕੁਰਲਾਏ
ਬੱਦਲ ਬੱਦਲ ਧਾਹੀਂ

ਚੰਦ ਸੀ ਉਹ ਨ੍ਹੇਰਿਆਂ ਵਿਚ ਘੁਲ ਗਿਆ


ਮੇਰੇ ਲੇਖੀਂ ਉਲਝਿਆ ਤਾਂ ਰੁਲ ਗਿਆ
ਚੰਦ ਸੀ ਉਹ ਨ੍ਹੇਰਿਆਂ ਵਿਚ ਘੁਲ ਗਿਆ


ਆਸ ਨੂੰ ਵੀ ਨਾ ਪਿਆ ਸੀ ਬੂਰ ਅਜੇ
ਰੂੜੀਆਂ ਰਸਮਾਂ ਦਾ ਝੱਖੜ ਝੁਲ ਗਿਆ


ਇਕ ਸਿਲਾ ਬੇਮੌਸਮੀ ਬਰਸਾਤ ਦਾ
ਹਰ ਨਕਸ਼ ਪਹਚਾਣ ਦਾ ਸੀ ਧੁਲ ਗਿਆ


ਇਕ ਭੁਲੇਖਾ ਸੀ ਤੇਰੇ ਮੁੜ ਆਣ ਦਾ
ਜਾਣਦਾ ਸਾਂ ਭਰਮ ਹੈ, ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਗਿਆ


ਮੇਰੇ ਲਈ ਉਹ ਜਾਨ ਤੋਂ ਅਨਮੋਲ ਸੀ
ਵਿਛੜਿਆ ਤੇ ਕੋਡੀਆਂ ਦੇ ਤੁਲ ਗਿਆ


ਸਾਲਾਂ ਲੱਗੇ ਭੇਦ ਦਿਲ ਉਸ ਖੋਲਣੇ
ਬੰਦ ਸੀ ਹਰ ਰਾਸਤਾ, ਜਦ ਖੁਲ ਗਿਆ


ਹੋਈ ਮੁੱਦਤ ਸਾਹ 'ਚ ਉਹਦੇ ਸਾਹ ਲਿਆਂ
ਪਰ ਮੇਰੇ ਹਰ ਸਾਹ ਦੇ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਗਿਆ


ਬਿਨ ਭੁਲਾਏ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਚਾਰਾ ਨ ਸੀ
ਪਰ ਨ ਭੁਲਿਆ ,ਆਪ ਨੂੰ ਪਰ ਭੁਲ ਗਿਆ


ਇਸ਼ਕ ਵਿਚ ਸਰਮਦ ਯਾ ਫਿਰ ਮਜਨੂੰ ਕੋਈ
ਜੋ ਸਿਰੇ ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ ਪਾਗਲ ਗਿਆ


ਉਹ ਗਿਆ ਸੂਰਜ ਵੀ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਹੀ
ਫਿਰ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਮੇਰਿਆਂ ਓਝਲ ਗਿਆ


ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਸਬਰਾਂ ਪਿਆਲਾ ਭਰ ਰਿਹਾ
ਰਾਤ ਜੋ ਮੋਢੇ ਲਗਾਇਆ ਡੁਲ ਗਿਆ


ਹੁਣ ਤਾਂ ਅਪਣੀ ਹੀ ਖਬਰ ਨਾ ਜੱਗ ਦੀ
ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਭੀੜ ਵਿਚ ਬੌਂਦਲ ਗਿਆ

Wednesday, April 4, 2012

ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੇ ਪੁੱਜਿਆ ਨਾ ਪਰ ਬਾਹਾਂ ਤਕ


ਤੋੜ ਬਿਗੜਦੇ ਰਹਿ ਗਏ ਬਿਖੜੇ ਰਾਹਾਂ ਤਕ
ਨਾਲ ਨਿਭਣ ਦੇ ਦਾਅਵੇ ਆਖਿਰ ਸਾਹਾਂ ਤਕ


ਜਨਮ ਜਨਮ ਦੇ ਸੁਫਨੇ ਟੁੱਟੇ ਵਸਲਾਂ ਦੇ
ਵਿੱਚੇ ਰਹਿ ਗਏ ਸੋਚੇ ਜੋੜ ਅਗਾਹਾਂ ਤਕ


ਪ੍ਰੀਤਾਂ ਦੇ ਰਬ ਹੀ ਸ਼ਾਇਦ ਗੁੰਗੇ -ਬੋਲੇ
ਕਦ ਪੁੱਜਦੀ ਹੈ ਦਿਲ ਦੀ ਹੂਕ ਉਤਾਹਾਂ ਤਕ


ਚਾਹਤ ਸੀ ਜੀਹਦੇ ਸਾਹਾਂ ਵਿਚ ਘੁਲ ਜਾਣਾ
ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੇ ਪੁੱਜਿਆ ਨਾ ਪਰ ਬਾਹਾਂ ਤਕ


ਭੂਮੀ ਦੀ ਅੱਖ ਵੇਖ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦਹਲ ਰੋਈ
ਦਲਦਲ ਹੋਈ ਟੰਗੇ ਦੇਖ ਪਲਾਹਾਂ ਤਕ


ਭਰਮ ਹੈ ਅੰਨ-ਦਾਤੇ ਨੂੰ ਭੋਂ-ਮੁਖਤਾਰੀ ਦਾ
ਸਭ ਕੁਝ ਵੇਚ ਵਟਾ ਕੇ ਧਰਿਆ ਸ਼ਾਹਾਂ ਤਕ


ਲੈਅ ਦੇ ਪਰ ਬੰਨ ਸ਼ਬਦ-ਉਡਾਰੀ ਲਾਂਦਾ ਸੀ
ਮਰਿਆ ਸ਼ਾਇਰ ਉੜਦਾ ਪਿਆ ਸਵਾਹਾਂ ਤਕ


ਐਨੇ ਦੁਖੜੇ? ਰੱਬਾ ਕੀ ਦਸ ਮਾਰ ਲਏ ?
ਕਦੋਂ ਅਸਾਡੀ ਪਹੁੰਚ ਸੀ ਤੇਰੇ ਮਾਹਾਂ ਤਕ ?


ਰਬ,ਚੜਾਵੇ ਮੰਗਣ,ਬਾਬੂ ਦਫਤਰ ਦੇ
ਇਕ ਤੋਂ ਇਕ ਚੜਦਾ ਹੈ ਉੱਤੋਂ- ਠਾਹਾਂ ਤਕ


ਹੋਰਾਂ ਲਈ ਸਵੱਲੀ, ਹੈ ਬਸ ਤੇ ਗਾਇਬ
ਇਕ ਮੇਰੀ ਹੀ ਹਸਤੀ ਨਜ਼ਰ-ਪਨਾਹਾਂ ਤਕ


ਫੁਲ, ਬਹਾਰਾਂ, ਰੰਗ-ਪੀਂਘਾਂ ਤੇ ਤੇਰੇ ਹੀ
ਰੰਗਾਂ ਦੀ ਸਰਦਾਰੀ ਦੂਰ-ਨਿਗਾਹਾਂ ਤਕ

Tuesday, April 3, 2012

ਚਾਨਣਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਉਣਾ ਉਮਰ ਭਰ ਵਰਜਿਤ ਰਿਹਾ


ਚੰਦ ਦੇ ਉੰਝ ਤਾਂ ਅੰਦਰਲੇ ਵੀ ਦਾਇਰਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਰਿਹਾ
ਚਾਨਣਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਉਣਾ ਉਮਰ ਭਰ ਵਰਜਿਤ ਰਿਹਾ


ਲੰਮ-ਸਲੰਮੇ ਸ਼ਾਮ-ਪਰਛਾਵੇਂ ਘੁਲੇ ਮਿਲ ਆਪਸੀ
ਸੋਨੇ ਰੰਗੀ ਕਣਕ ਪਿੱਛੇ ਲਾਲ ਸੂਰਜ ਛਿਪ ਰਿਹਾ


ਰੰਗ-ਬਰੰਗੇ ਪਰ ਫੈਲਾਂਦੇ ਆਏ ਵੀ ਪੰਛੀ ਕਈ
ਮੇਰੀ ਦਿਖ ਦਾ ਪੌਣ-ਪਾਣੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਮਾਫਿਕ ਰਿਹਾ


ਜ਼ਹਰ-ਮਾਰੇ ਲੇਖ ਤੋਂ ਤਾਂ ਸੀ ਕੁੜੱਤਣ ਹੀ ਉਮੀਦ
ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਸ਼ਹਿਦ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਹਰ ਦਾ ਜਾਚਿਕ ਰਿਹਾ


ਫਿਰ ਸਦਾ ਲਈ ਪੱਸਰੀ ਚੁਪ-ਭੁਖ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੇ ਘਰੇ
ਚਾਰ ਦਿਨ ਅਖਬਾਰ ਦੇ ਪੰਨਿਆਂ ਤੇ ਕੁਝ ਚਰਚਿਤ ਰਿਹਾ


ਚੰਨ ਦਾ ਸੱਗੀ-ਫੁਲ ਸਜਾ ਮੱਥੇ ਗੁਜ਼ਰ ਗਏ ਚਾਰ ਦਿਨ
ਰਾਤ ਦੀ ਦੁਲਹਨ ਦੇ ਮੁਖ ਤੇ ਤਾਰਿਆਂ-ਚੇਚਕ ਰਿਹਾ


ਰਾਤ ਦੇ ਮੁਖ ਤੋਂ ਹਨੇਰੇ ਦਾ ਦੁਪੱਟਾ ਸਰਕਿਆ
ਦੂਰ ਦਿਸ-ਹੱਦੇ ਦੀ ਹਿਕ ਤੇ ਪਹੁ-ਫੁਟਾਲਾ ਦਿਖ ਰਿਹਾ


ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨੇ ਮੌਸਮਾਂ ਦਾ ਆਣ-ਜਾਣਾ ਲੱਗਿਆ
ਨੈਣ ਬੁਲਬੁਲ ਦੇ ਵਿਰਾਨਾ ਸੀ,ਇਹੀ ਨਿਸ਼ਚਤ ਰਿਹਾ


ਹਥ ਕਲੀਰੇ ਮਹਿਲਾਂ ਵਾਲੀ ਦੇ , ਤਲੀਂ ਮਹਿੰਦੀ ਰਚੀ
ਕੁੱਲੀਆਂ ਦੀ ਧੀ ਦੇ ਹਥ ਰੱਟਣ ਹੀ ਸੀ ਕਿਸਮਤ ਰਿਹਾ

Sunday, April 1, 2012

ਨਵਾਂ ਇਹ ਦੌਰ ਨਵੇਂ ਰਾਸਤੇ ਸਥਾਪਤ ਕਰ


ਨਸੀਬ ਮੇਰੀ ਤਲੀ ਤੇ ਨਵਾਂ ਇਬਾਰਤ ਕਰ
ਮੈਂ ਟੁਟ ਗਿਆ ਹਾਂ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਸਾਬਤ ਕਰ


ਜਿਵੇਂ ਇਹ ਛਾਂ ਹੈ ਦਰਖਤਾਂ ਦੀ,ਫਲ ਵੀ ਸਾਂਝੇ ਨੇ
ਐ ਬਾਗਬਾਂ ! ਨਾ ਤੂੰ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਨਾਂ' ਸਿਆਸਤ ਕਰ


ਹੈ ਕੁਝ ਵੀ ਲੈਣ ਨੂੰ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ ਉਪਰਾਲਾ
ਜੇ ਹੱਕ ਦੀ , ਸਚ ਦੀ ਹੈ ਚਾਹਤ ਤਾਂ ਫਿਰ ਬਗਾਵਤ ਕਰ


ਪੁਰਾਣਾ ਤੌਰ ਅਸਾਡਾ ਕੀ ਉਸ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ
ਨਵੀਨ ਰਸਤੇ ਤੇਰੇ ਚਲ ਉਸੀ ਦੀ ਬਾਬਤ ਕਰ


ਲੜਾਈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ, ਚੁੱਪਾਂ ਦੀ ਇੱਥੇ ਵੁਕਅਤ ਨਈਂ
ਸੁਣਾਣਾ ਹਾਕਿਮਾਂ ਜੇ ਬੋਲਣੇ ਦੀ ਜੁਰਅਤ ਕਰ


ਪੁਰਾਣੇ ਵਕਤ ਗਏ ਛੱਡ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਰਸਮਾਂ
ਨਵਾਂ ਇਹ ਦੌਰ ਨਵੇਂ ਰਾਸਤੇ ਸਥਾਪਤ ਕਰ


ਵਿਚਾਰ,ਕਾਰ ਕੋਈ ਆਂਵਦੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਲਈ
ਨਾ ਫੁਲ ਸਹੀ ਜੇ ਨਹੀਂ ,ਕੰਡੇ ਨਾ ਵਿਰਾਸਤ ਕਰ


-----csmann--

Saturday, March 31, 2012

ਸ਼ਾਮ ਹੋਈ ਤਰਕਾਲਾਂ ਢਲੀਆਂ


ਸ਼ਾਮ ਹੋਈ ਤਰਕਾਲਾਂ ਢਲੀਆਂ
ਦਿਲ ਵਿਚ ਯਾਦ ਮਿਸ਼ਾਲਾਂ ਜਲੀਆਂ


ਚਾਨਣ ਕਿਰਨਾਂ ਮੂਰਛ ਹੋਈਆਂ
ਤਾਰੇ ਝੱਸਣ ਚੰਨ ਦੀਆਂ ਤਲੀਆਂ


ਪੀਰ ਬੁਲਾ ਸੌ ਟਾਮਣ- ਟੂਣੈ
ਪਰ ਨਾ ਹਿਜਰ ਬਲਾਵਾਂ ਟਲੀਆਂ


ਸਭ ਬੇਕਾਰ ਦਿਲਾਂ ਦਾ ਰਲਣਾ
ਜਦ ਨਾ ਹਥ-ਰੇਖਾਵਾਂ ਰਲੀਆਂ


ਦੰਮਾਂ-ਵਤ ਪਰਦੇਸੀ ਆਏ
ਚੁਣ ਲੈ ਗਏ ਚੰਬੇ ਦੀਆਂ ਕਲੀਆਂ


ਬਣ ਬਣ ਸ਼ਹਿਦ ਕੰਨਾਂ ਵਿਚ ਘੁਲ ਗਏ
ਬੋਲ ਤੇਰੇ ਮਿਸ਼ਰੀ ਦੀਆਂ ਡਲੀਆਂ


ਦਿਲ ਦਿੱਤੇ ਦਾ ਕੁੱਝ ਨਾ ਲੇਖਾ
ਨਾ ਹੀ ਪੁੰਨ,ਨਾ ਮਿਲੀਆਂ ਫਲੀਆਂ


ਚਾਰ ਘੜੀ ਬਹਿ ਬਾਬਲ ਵੇਹੜੇ 
ਕੂੰਜਾ ਆਪਨੜੇ ਘਰ ਚਲੀਆਂ


ਦਹਸ਼ਤ ਬੰਦ ਕਰਾਏ ਬੂਹੇ
ਸੁੰਨ ਫਿਰੇ ਪਿੰਡਾਂ ਦੀਆਂ ਗਲੀਆਂ


ਜਨਤਾ-ਲਾਰੇ ਚੋਣਾਂ ਜਿਤੀਆਂ
ਨਿਜ ਖਾਤਿਰ ਫਿਰ ਦਲ-ਬਦਲੀਆਂ


ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦਾ ਸਰਮਾਇਆ
ਟੁੱਟੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਝੱਲ-ਵਲੱਲੀਆਂ 

ਬੇਮੁਖ ਬੁੱਤਾਂ ਸੰਗ ਨਿਭਾ ਲ


ਬੇਮੁਖ ਬੁੱਤਾਂ ਸੰਗ ਨਿਭਾ ਲਈ
ਏਦਾਂ ਹੀ ਮੈਂ ਉਮਰ ਗਵਾ ਲਈ


ਅੰਬਰ ਪੁੱਜੀ  ਚੀਕ ਤਿਖੇਰੀ 
ਆਪਣੇ ਹੀ ਦਿਲ ਵਾਲ ਪਰਤਾ ਲਈ


 ਇਕ ਖੁਸ਼ੀ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਦੀ 
ਤੇਰੇ ਦੁਖਾਂ ਨਾਲ ਵਟਾ ਲਈ


ਕੁਝ ਰਸਮਾਂ ,ਰਾਹਾਂ, ਰੋਜ਼ੀ ਦੀ
ਬਾਕੀ ਤੇਰੇ ਲੇਖੇ ਲਾ ਲਈ 


ਫਿਰ ਸਾਰੀ ਉਮਰਾਂ ਦਾ ਧੁਖਣਾ 
ਦੋ ਪਲ ਮਨ ਜੋ ਅੱਗ ਮਚਾ ਲਈ


ਤੇਰਾ ਸਿਰਨਾਵਾਂ ਰਖਦੇ ਸਨ
ਹੰਝ ਡਕਾਰੇ ,ਅੱਗ ਪਚਾ ਲਈ


ਉਸ ਨੈਣਾਂ ਰਾਹ ਦਾਖਲ ਦਿਲ ਹੋ
ਪਰ ਨੈਣਾਂ ਤੋਂ ਨੀਂਦ ਚੁਰਾ ਲਈ


ਅੱਖੀਂ ਚੜ ਪਾਣੀ ਹੜ ਆਏ 
ਰਾਤ ਝਨਾ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਲਾ ਲਈ


ਸੀਨੇ ਦਾ ਖਾਲੀ ਸਿੰਘਾਸਨ 
ਅੱਥਰੇ ਦਿਲ ਨੇ ਪੀੜ ਬਹਾ ਲਈ


ਨਾਂ ਤੇਰੇ ਦਾ ਚਰਚਾ ਹੁੰਦਾ
ਚੁੱਪ ਦੇ ਓਹਲੇ ਚੀਕ ਛੁਪਾ ਲਈ 


ਤਾਂਘ ਤੇਰੀ ਉਮਰਾਂ ਦਾ ਲੇਖਾ 
ਮੱਥੇ ਕਰ ਤਕਦੀਰ ਲਿਖਾ ਲਈ


ਮੈਥੋਂ ਪਰ ਨਾ  ਮਰਨੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ,
ਹਾਂ! ਉਸ ਨੇ ਪਰ ਮੁਕ ਮੁਕਾ ਲਈ 

Thursday, March 22, 2012

ਕਲੂਟੀ ਗਮ ਦੀ ਘਟਾ ਆ ਘਿਰੇ ਖੁਦਾ ਨਾ ਕਰੇ


ਕਲੂਟੀ ਗਮ ਦੀ ਘਟਾ ਆ ਘਿਰੇ ਖੁਦਾ ਨਾ ਕਰੇ 
ਇਕ ਵੀ ਹੰਝੂ ਤੇਰੇ ਨੈਣੋਂ ਕਿਰੇ ਖੁਦਾ ਨਾ ਕਰੇ 


ਨਾ ਤੇਰੇ ਜ਼ਖਮ ਸਹੇੜੇ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਕਿਸ ਲਈ 
ਜ਼ਰਾ ਖਰਾਸ਼ ਵੀ ਆਏ ਤੇਰੇ ਖੁਦਾ ਨਾ ਕਰੇ 


ਕਦੀ ਇਕੱਲ ਨਾ ਤੇਰੇ ਸ਼ੋਖ ਖਿਆਲੀਂ ਉੱਤਰੇ 
ਇਕ ਵੀ ਪਲ ਲਈ ਤੇਰਾ ਦਿਲ ਓਦਰੇ ਖੁਦਾ ਨਾ ਕਰੇ 


ਨਸੀਬ ਮੇਰਾ ਸਹਾਂ ਬਿੰਗ ਮੈਂ ਗਮ ਕਸਾਈ ਦੇ
ਮੇਰੇ ਹੀ ਵਾਂਗ ਤੇਰਾ ਦਿਲ ਚਿਰੇ ਖੁਦਾ ਨਾ ਕਰੇ 


ਜਿਵੇਂ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਬੇਮੁਖ ਹੈ ਹੋਇਓੰ ,ਫੇਰੀ  ਨਜ਼ਰ,
ਤੇਰੇ ਖੁਦਾ ਦੀ ਵੀ ਤੇਥੋਂ ਫਿਰੇ, ਖੁਦਾ ਨਾ ਕਰੇ 


ਮੇਰਾ ਇਹ ਲੇਖ ਸੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਡੁੱਬਣਾ ਸੀ
ਤੇਰੀ ਵੀ ਨਾਵ ਨਾ ਲੱਗੇ ਸਿਰੇ ,ਖੁਦਾ ਨਾ ਕਰੇ 

Monday, March 12, 2012

ਗਮ ਮਾਰੂ ਹੈ ਇਸ ਦਾ ਕੋਈ ਕਾਟ,ਤਵੀਤ ਨਹੀਂ


ਏਹੀ ਦੁਨਿਆ ਇਥੇ ਪਿਆਰ ਵਫਾ ਦੀ ਰੀਤ ਨਹੀਂ 
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਛਪਿਆ ਪਰ ਮੇਰਾ ਹੀ ਉਹ ਗੀਤ ਨਹੀਂ


ਹਰ ਚੀਜ਼ ਉੱਤੇ ਹੈ ਵਕਤ-ਗੁਜ਼ਰ ਦੀ ਮੁਹਰ ਲੱਗੀ
ਸਭ ਮੁਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਬੀਤ ਨਹੀਂ 


ਸਭ ਹੱਥ-ਲਕੀਰਾਂ,ਪੱਤਰੀਆਂ ,ਕਿਸਮਤ ਤਾਰੇ
ਬਸ ਧਰਵਾਸੇ ਮੁਸਤਕਬਿਲ ਵਲ ਕੋਈ ਝੀਥ ਨਹੀਂ


ਇਕ ਕਾਲ ਚਕਰ ਸਾਹਾਂ ਦਾ ਆਣਾ ਜਾਣਾ ਸਭ
ਹਾਂ, ਸ਼ੋਰ ਤਾਂ ਹੈ ਧੜਕਣ ਕੋਈ ਸੰਗੀਤ ਨਹੀਂ


ਹੈ ਇਕ ਝਲਾਵਾ ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਰੰਗ ,ਰੂਪ, ਹੁਸਨ 
ਇਕ ਮਤਲਬ ਹੈ ਰਿਸ਼ਤੇ ,ਨਾਤੇ, ਕੋਈ ਮੀਤ ਨਹੀਂ


ਫੁਲ ਨੂੰ ਹੀ ਹੈ,ਕੰਡੇ ਨੂੱ ਕੋਈ ਮੌਸਮ ਨਹੀਂ
ਹਰ ਰੁੱਤ ਇੱਕੇ ਦੁਖ ਨੂੰ ਕੁਝ  ਤਾਪ ਨਾ, ਸੀਤ ਨਹੀਂ


ਭੁਲ ਜਾ ਸਭ ਦੋਸਤੀਆਂ ,ਦਾਵੇ,ਕਸਮਾਂ,ਵਾਅਦੇ
ਹਰ ਪੀੜ ਹੈ ਤੈਨੂੰ,ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਤੀਤ ਨਹੀਂ


ਨਾਂ ਛੱਡਦਾ ਕੁਝ,ਰੱਬਾ ਇਹ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਲੱਗੇ
ਗਮ ਮਾਰੂ ਹੈ ਇਸ ਦਾ ਕੋਈ ਕਾਟ,ਤਵੀਤ ਨਹੀਂ 

Sunday, March 11, 2012

ਕੌਣ ਮੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਆ ਕੇ ਮੁੜ ਗਿਆ




ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਦਾ ਆਸ਼ਿਆਂ ਉੱਜੜ ਗਿਆ
ਮੌਸਮੀ ਪੰਛੀ ਬਿਠਾਇਆ ਉੜ ਗਿਆ


ਧੁਰ ਨਸਾਂ ਵਿਚ ਵਿਲਕਦੇ ਮੇਰੇ ਖੂਨ  ਦਾ
ਆਖਿਰੀ ਕਤਰਾ ਅੱਖੀਂ ਨੁੱਚੜ ਗਿਆ


ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਨੱਕਾਸ਼ ਦਿਲ ਤੇ ਉਕਰਿਆ
ਜਿੰਨਾ ਤੈਨੂੰ ਮੇਟਿਆ ਉੱਘੜ ਗਿਆ


ਅੱਖ ਭਰ ਤਕ ਲੈਣ ਦਾ ਤੈਨੂੰ ਮੇਰਾ
ਹਿਰਖ ਐਨਾ ? ਕੀ ਹੈ ਤੇਰਾ ਥੁੜ ਗਿਆ


ਸਾਹ ਕਥੂਰੀ ਭਰਦੀਆਂ ਪੌਣਾਂ ਫਿਰਨ
"ਕੌਣ ਮੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਆ ਕੇ ਮੁੜ ਗਿਆ "*


ਕੀ ਕਰਾਂਗੇ ਦਾਸਤਾਂ ਜੇ  ਹੋ ਗਏ
ਨਾਮ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਜੁੜ ਗਿਆ


ਨੂਰ ਸਾਰੇ ਆਲਮਾਂ ਦਾ ਮੁਸਕੜੀ
ਬਣ ਤੇਰੀ ,ਬੁੱਲੀਂ ਤੇਰੇ ਸੁਕੜ ਗਿਆ 




*ih line Shiv Bataalwi di hai

Thursday, March 8, 2012

ਔਰਤ-ਦਿਵਸ


ਔਰਤ -ਦਿਵਸ 
---------------
ਉੰਝ ਤੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਹਰੇਕ ਦਿਨ ਹੀ ਉਸ ਲਈ 
ਪੰਘੂੜੇ ਦੇ ਮੌਸਮਾਂ ਤੋਂ
ਸ਼ਮਸਾਨਾਂ ਦੀ ਭੁੱਬਲ ਤੀਕ,
ਇਕ ਇਮਤਿਹਾਨ
ਹਰ ਕਦਮ ਦਾ ਪੁੱਟਣਾ  ;
ਆੜੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਦੀ 
ਮੁਆਮਲਾ 
ਵੰਸ਼- ਵਿਸਥਾਰ ਦਾ 
ਤੇ ਤਲਫ ਹੁੰਦਾ ਹੈ 
ਹਕ ਹਰ ਮਾਦਾਈ,
ਭਰੂਣ ਜੀਵਾਣ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ 
ਵਿੱਦਿਆ ਵਿਰਾਸਤਾਂ ਤਕ ;
ਮਰਦ ਨਾਲ ਮੁਕ਼ਾਬਲਾ  ਕਦੀ 
ਪੈਰ  ਬਾਹਰ ਰੱਖਣਾ
ਸਵਾਲ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ 
ਇਜ਼ਤ    ਤੇ  ਅਣਖ ਦਾ ,
ਮੁਸੀਬਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੇ 
ਹਰ ਕਦਮ ਘਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਦਾ 
ਸ਼ਕ਼ ਆਪਣਿਆਂ ਦਾ
ਤੇ ਦੁਨਿਆ ਦਾ ਸ਼ਰ;
ਫਰਜ਼ ਹੈ ਉਸ ਲਈ 
ਹਰ ਹੀ ਰਿਸ਼ਤਾ 
ਮਾਂ, ਭੈਣ ,ਤੇ ਪਤਨੀ ਦਾ
ਮਮਤਾ ਦਾ ਹਕ਼ ਤਕ ;
ਹਾਂ !ਠੀਕ ਹੈ ਇਹ ਦਿਵਸ ਵੀ -
ਯਤਨ ਕੁਝ 
ਸਵੀਕਾਰਤਾ ਦਾ 
ਔਰਤ-ਪਨ ਦੀ ;
ਉੰਝ ਤੇ ਹਰ ਦਿਨ ਹੀ 
ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਸ ਲਈ
ਔਰਤ-ਦਿਵਸ ---



ਉਹ ਪਾਸ ਸੀ ਤਾਂ ਭੁਲ ਗਿਆ ਸੀ ਧੜਕਨਾ


ਚੇਤਨ ਮੇਰੇ ਨੂੰ  ਇੰਝ ਹੀ ਲਿਖਿਆ ਤੜਪਣਾ
ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਖਾਰੇ ਛੰਭ ਵਿਚ ਹੀ ਗਰਕਣਾ


ਵਕ਼ਤਾਂ ਦੇ ਪੈਰੀਂ ਫੇਰ ਬਸ ਕੁਝ ਠੀਕਰਾਂ 
ਜਿੰਦ ਦੇ ਜਦੋਂ ਕੱਚੇ ਘੜੇ ਨੇ ਤਿੜਕਣਾ 


ਹਰ ਸ਼ਾਖ ਤੇ ਉਂਝ ਮੌਲਦੀ ਆਈ ਬਹਾਰ 
ਚਾਹ ਦਾ ਬਿਰਖ ਹੀ ਪੱਤਿਆਂ ਤੋਂ ਸੱਖਣਾ 


ਦਾਵੇ ਮੁਹੱਬਤ ਦੇ ਕਰੇ ਦਿਲ ਬਾਅਦ ਵਿਚ 
ਉਹ ਪਾਸ ਸੀ ਤਾਂ ਭੁਲ ਗਿਆ ਸੀ ਧੜਕਨਾ 


ਕੁਝ ਨ੍ਹੇਰਿਆਂ ਅੱਖਰਾਂ ਚ ਲਿੱਖੀ ਸੀ ਗਈ 
ਤਕ਼ਦੀਰ ਨੂੰ ਨਾਂ ਰਾਸ ਆਇਆ ਚਾਨਣਾ 


ਉਮਰਾਂ ਦੇ ਤੱਤੇ ਮੌਸ੍ਮੀਂ ਦਿਲ ਨੂੰ ਨਸੀਬ 
ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਮਾਰੂਥਲ ਪਿਆਸਾ ਭਟਕਣਾ


ਤਲਵਾਰ ਹੱਥੀਂ  ਆਪਣੇ ਲੈ ਆਂਵਦਾ 
ਐਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸੀ ਜੇ ਮੈਨੂੰ ਪਰਖਣਾ 


ਹੁਣ ਏਸ ਉਮਰੇ ਰੱਬ ਨਵੇਂ ਕੀਕਣ ਕਰਾਂ
ਤੇਰੀ ਹੀ ਸਰਦਲ ਤੇ ਹੈ ਮੱਥਾ ਟੇਕਣਾ 

Sunday, March 4, 2012

""ਇਕ ਦਿਨ ਚੜਿਆ ਤੇਰੇ ਰੰਗ ਵਰਗਾ "*



"ਇਕ ਦਿਨ ਚੜਿਆ ਤੇਰੇ ਰੰਗ ਵਰਗਾ "*
ਤੇਰੇ ਗੁੱਟ ਰੰਗੀਲੀ ਵੰਗ ਵਰਗਾ 


ਸਾਨੂੰ ਤੇਰੀ ਗਲੀ ਨਜ਼ਾਰਾ ਹੈ
ਰਾਂਝਣ ਨੂੰ ਹੀਰ ਦੀ ਝੰਗ ਵਰਗਾ 


ਤੇਰੇ ਵੇਖਣ ਦਾ ਚਾ ਸਾਨੂੰ 
ਦੁਲਹਣ ਦੀ ਸ਼ੋਖ ਉਮੰਗ ਵਰਗਾ 


ਜਦ ਦਾ ਤੂੰ ਮੈਥੋਂ ਵਿਛੜ ਗਿਆ 
ਮੈਂ ਟੁੱਟੀ ਡੋਰ ਪਤੰਗ ਵਰਗਾ


ਇਕ ਨਸ਼ਾ ਤੇਰੇ ਦੀਦਾਰਾਂ ਦਾ 
ਹੈ ਪਹਿਲੇ ਜਾਮ ਤਰੰਗ ਵਰਗਾ 


ਤਿਰਛੀ ਤਕਣੀ ਦਾ ਤੀਰ ਆਇਆ 
ਵਿੰਨ੍ਦਾ ਦਿਲ ਤੀਰ ਅਨੰਗ  ਵਰਗਾ 


ਚਾਹ  ਤੇਰੀ   ਕੀਕਣ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਦਿਲ ਮੇਰੇ  ਦੀ ਕੁੱਲ ਮੰਗ ਵਰਗਾ 


ਹੰਸਾਂ ਹਿਰਨਾਂ ਦਾ ਤੁਰਨਾ ਵੀ
ਹੈ ਚਾਲ ਤੇਰੀ ਦੇ ਢੰਗ ਵਰਗਾ 


ਪੱਤੇ ਜਦ 'ਵਾ ਦੀ ਸੁਧ ਪਾਈ
ਹੋਇਆ ਵਜਦੀੰ ਮਸਤ ਮਲੰਗ ਵਰਗਾ 


ਹੈ ਅਮਲਤਾਸ ਦਾ ਫੁਲ ਤੇਰੀ
ਗੱਲੀਂ  ਲਲਿਆਰੀ ਸੰਗ ਵਰਗਾ 


ਰਾਂਝਣ ਦੇ ਹੱਥੀਂ ਲੇਖਾਂ ਦਾ
ਹੋਇਆ ਨਕਸ਼ਾ ਕੈਦੋ- ਲੰਗ ਵਰਗਾ 




--------------csmann-030312--


* ih line Shiv Bataalwii saahib di hai

Wednesday, February 29, 2012

ਭਟਕਣਾ


ਤੂੰ ਜਦ ਮਿਲਿਆ ਸੀ
ਤਾਂ ਇਕ ਆਸ ਸੀ
ਕਿ ਜਨਮ-ਜਨਮਾਂਤਰਾਂ ਦੀ ਤਲਾਸ਼
ਜੂੰਨਾਂ ਦੇ ਪੈਂਡੇ ਗਾਹੁੰਦੀ
ਜਦ ਤੇਰੀ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਚੌਖਟ ਤੇ
ਹੈ ਆਣ ਰੁਕੀ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਅ ਹੀ
ਤੇ ਤੇਰੀ ਨਜ਼ਰ ਸਵੱਲੀ ਨੇ
ਪਿਆਸੀ ਸ਼ਰਧਾ ਨੂੰ ਮੇਰੀ
ਇਕ ਮਿਹਰ-ਜਾਮਾ ਪਹਿਨਾਇਆ ਸੀ
ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਧੁਰ ਅੰਦਰ ਨੇ 
ਮਹਿਸੂਸਿਆ ਸੀ
ਕਿ ਨਿਰਵਾਣ ਹੋ ਜਾਏਗਾ 
ਹੁਣ
ਤੇ ਜਨਮਾਂ ਦੀ ਭਟਕਣਾ
ਤੇਰੇ ਵਿਚ ਮੇਰਾ ਲੀਨ ਹੋ
ਮਿਟ ਜਾਊ ਸਦਾ ਲਈ ਹੀ,
ਜੋਤ ਚ ਜੋਤ ਸਮਾ ਜਾਊ,
ਸ਼ਰਧਾ ਦੀ ਇਹ ਨਿਮਾਣੀ ਬੂੰਦ
ਮਿਹਰਾਂ ਦੇ ਸਾਗਰ ਘੁਲ ਮਿਲ ਕੇ
ਸਾਗਰ ਹੋ ਜਾਊ;
ਪਰ
ਭਰਮ ਸੀ ਮੇਰਾ ਸ਼ਾਇਦ
ਗੰਧਲਾ ਇਕ ਫਰੇਬ
ਮਾਇਆ ਦਾ-
ਇਕ ਨਾ ਹੋਣਾ
ਹੋਣ ਜਿਹਾ ਮੇਰੇ,
ਜਾਗਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਸੁਫਨਾ
ਝੜ ਗਿਆ ਜੋ
ਪਲਕ ਝਪਕਦੇ ਹੀ;


ਦੂਰ ਤਕ ਹੁਣ
ਤੇਰਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨਹੀਂ
ਮੇਰੀਆਂ ਰਾਹਾਂ ਚ-
ਜੂੰਨਾਂ ਦਾ ਸਫਰ ਇਕ
ਨਿਰੰਤਰ 

Monday, February 27, 2012

ਕੋਈ ਗਲ ਕਰ ਕੋਈ ਗੱਲ ਬਣੇ


ਚੁਪ ਬੈਠਿਆਂ ਦਿਲ ਤਾਂ ਸੱਲ ਬਣੇ
ਕੋਈ ਗਲ ਕਰ ਕੋਈ ਗੱਲ ਬਣੇ

ਫਿਰ ਮੇਰਾ ਆੜੀ ਕੌਣ ਬਣੇ
ਜਿਸ ਦੇਖੋ ਤੇਰੇ ਵੱਲ ਬਣੇ

ਇਕ ਕੀਟ-ਪਤੰਗ ਹੈ ਓਦਾਂ ਤਾਂ
ਪਰਵਾਨਾ ਐਪਰ ਜਲ੍ਹ ਬਣੇ

ਬੇਕਾਰ ਉੰਝ ਕਿਣਕਾ ਰੇਤੇ ਦਾ
 ਮੋਤੀ ਸਿੱਪੀ ਵਿਚ ਢੱਲ ਬਣੇ

ਫੁਲ, ਖੁਸ਼ਬੂ, ਊਸ਼ਾ ਤੇ ਤਾਰੇ
ਰੰਗ,ਹੁਸਨ ਤੇਰੀ ਸਭ ਅੱਲ ਬਣੇ

ਤੂੰ ਵੀ ਕੀ ਕਰਦਾ ਜਦ ਮੇਰੇ
ਹੋਈ ਮੁੱਦਤ ਦੁਖ ਅਟੱਲ ਬਣੇ

ਹਰ ਆਲਮ ਵਿਚ ਹੀ ਨੂਰ ਤੇਰਾ
ਸੁਰਗਾਂ ਵਿਚ ਤੇਰੀ ਭੱਲ ਬਣੇ

ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਪੱਤੇ ਸਹਲਾ ਗਈ
ਪੱਛੋਂ ਦੀ ਹਵਾ ਜਿਉਂ ਝਲ ਬਣੇ

ਮੈਂ ਪੁੱਠੀ ਵੀ ਲਹੁਆਵਾਂ ਫੇਰ
ਜੇ ਤੇਰੀ ਜੁੱਤੀ ,ਖੱਲ ਬਣੇ

Friday, February 24, 2012


"ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਮਹਕ ਦੀ ਲਿੱਪੀ 'ਚ ਤੇਰਾ ਨਾਂ ਲਿਖਾਂ"*
ਚੇਤਰਾਂ ਦੀ ਧੁਪ,ਤਪੇ ਹਾੜਾਂ ਦੀ ਠੰਡੀ ਛਾਂ ਲਿਖਾਂ


ਜੀ ਪਵਾਂ ਤੇਰੀ ਅਦਾ ਦੇ ਮਹਕਦੇ ਦੀਦਾਰ ਲਈ
ਤੇਰੀ ਭੋਲੀ ਸਾਦਗੀ ਤੇ 'ਹਾਏ ਮੈਂ ਮਰ ਜਾਂ' ਲਿਖਾਂ


ਸੁਹਣੀਆਂ ਥਾਹਾਂ ਜਗਤ ਵਿਚ ਹਨ ਪਰੇ ਤੋਂ ਵੀ ਪਰੇ
ਜਿੱਥੇ ਤੂੰ ਵਸਦਾ ਏਂ ਉਸ ਹੀ ਨੂੰ ਸੁਹਾਣੀ ਥਾਂ ਲਿਖਾਂ


ਤੇਰੇ ਲਈ ਅਰਪਣ ਕਲਮ ,ਤੇਰੇ ਹੀ ਰੰਗ ਵਿਚ ਬੋਲਦੀ
ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦਾ ਮੁੱਦਾ ਫਿਰ ਜਿਵੇਂ ਚਾਹਵਾਂ ਲਿਖਾਂ


ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਕਲ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ,ਤਕਦੀਰ ਬਣਦੀ ਹੋ ਚਲੇਂ
ਅਪਣੇ ਹਥ ਦੀ ਲੇਖਣੀ ਵਿਚ ,ਵਸ ਚਲੇ ਏਦਾਂ ਲਿਖਾਂ


ਕੀ ਕਿਸੇ ਨੁੰ ਅਪਣੀਆਂ ਅੱਗਾਂ 'ਚ ਪੰਨੇ ਫੂਕ ਲਏ
ਜੇਠ ਬਲਦੇ ਰਾਹ ਤੇ ਹੋ ਪਾਏ ਤੇ ਠੰਢੀ ਛਾਂ ਲਿਖਾਂ


ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਦੀ ਗੱਲ ਤੇ ਹੁਣ ਕਦ ਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਹੋ ਗਈ
ਗ਼ਮ ਚੁਫੇਰਿਆਂ ਦੇ ਕੁਝ , ਵਕਤਾਂ ਦੀਆਂ ਪੀੜਾਂ ਲਿਖਾਂ


*Dr. Jagtaar di line

Tuesday, February 21, 2012

ਇਸ ਰਾਤ ਬਿਰਹੜੇ ਦੀ, ਦਾ ਕੁਝ ਹਿਸਾਬ ਬਾਕ਼ੀ 
ਦੁਖ ਦੀ ਨਦੀ ਤਾਂ ਟੱਪ ਲਈ,ਅਖ ਦਾ ਝਨਾਬ  ਬਾਕ਼ੀ


ਸੁੰਨ ਰਾਤ ਦੇ ਹੈ ਬੁੱਲੀਂ ਨਗਮਾ ਵੀ ਵੈਣ ਹੋਯਾ
ਸਾਹਾਂ ਦੇ ਸਾਜ ਚੁਪ ਹੁਣ ਆਹ ਦੀ ਰਬਾਬ ਬਾਕ਼ੀ 


ਉੰਝ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦੜੀ ਤਾਂ ਕਾਸ਼ਤ ਸੀ ਕੰਡਿਆਂ ਦੀ
ਇਕ ਯਾਦ ਰੰਗ-ਭਰੀ ਦਾ ਖਿੜਦਾ ਗੁਲਾਬ ਬਾਕ਼ੀ 


ਮੌਸਮ ਤੇ ਦਿਲ ਦੇ ਅਜ ਕਲ ਬਸ  ਜੇਠ ਹਾੜ ਰਹਿੰਦੇ 
ਸਾਗਰ ਲਹੂ ਦੇ ਸੁਕ ਗਏ ਅਖ ਦੇ ਤਲਾਬ ਬਾਕ਼ੀ


ਇਕ ਇਕ ਹੈ ਕਰ ਕੇ ਆਖਿਰ ਹਰ ਸੁਖ ਚਿੜੀ ਤਾਂ ਖਾ ਲਈ 
ਰੱਖੀ ਨਜ਼ਰ ਹੈ ਦਿਲ ਤੇ , ਦੁਖ ਦੇ ਉਕ਼ਾਬ ਬਾਕ਼ੀ


ਹੁਣ ਜਾਗਦੀ ਮੇਰੀ ਰਾਤ ਨੀਂਦਾਂ ਨੂੰ ਲਭਦੀ ਹੈ
ਮੇਰੇ ਸੁਤ ਉਨੀਂਦਰੇ ਦਾ ਕੋਈ ਹੈ ਖਾਬ ਬਾਕ਼ੀ 


ਦੁੱਖਾਂ ਨੇ   ਖਾ ਲਈ ਕੁਝ ਗਮ ਝੱਖੜਾਂ ਉੜਾਈ 
ਬਚਿਆ ਨਾ ਏਸ ਜਿੰਦ ਦਾ ਕੁਝ ਵੀ ਜਨਾਬ ਬਾਕ਼ੀ


ਆਏ ਸੀ ਉੱਪਰੋਂ ਥੱਲੇ ਕੁਝ ਵਗ ਹਨੇਰੀਆਂ ਦੇ
ਹੁਣ ਕੋਲ ਢਾਈ ਦਰਿਆ ਇਕ ਗਿਠ ਪੰਜਾਬ ਬਾਕ਼ੀ

Wednesday, February 15, 2012

ਜੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਹੀ ਇਕ ਨਾ ਸੀ


ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਰੌਸ਼ਨੀ ਤੋਂ ਸਖਣਾ ਸੀ
ਮੁਰਦਘਾਟਾਂ ਦੀ ਇਸ ਨੂੰ ਰਖਣਾ ਸੀ

ਲੇਖ ਦੇ ਨ੍ਹੇਰਿਆਂ ਚ ਸਾਥੀ ਕੋਈ
ਦਿਲ ਦਾ ਦੀਵਾ ਜਗਾਈ ਰਖਣਾ ਸੀ

ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਸਜ਼ਾ ਕਾਹਦੀ
ਉਸ  ਦਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਦੁਖ, ਮੈਂ ਕਟਣਾ ਸੀ

ਸਾਰੇ ਆਏ ਸੀ ਹਾਲ ਪੁਛਣੇ ਮੇਰਾ
ਜੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਹੀ ਇਕ ਨਾ ਸੀ

ਨਾ ਅਲੋਕਾਰ ਮੇਰਾ ਅਫਸਾਨਾ
ਇਕ ਵਫਾਦਾਰੀ, ਦਿਲ ਨੇ ਫੱਟਣਾ ਸੀ

ਤੂੰ ਵੀ ਤਾਂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਹੋਰ ਦਾ ਹੋਰ
ਮੈਂ ਵੀ ਦੁੱਖਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਟਣਾ ਸੀ

ਜੇ ਤੂੰ ਦਿਲ ਦਾ ਭਲਾ ਹੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਇਸ ਨੂੰ ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਖਣਾ ਸੀ

ਇਸ ਲਈ ਜੀਂਦਾ ਰਿਹਾ ਮਰ ਕੇ ਵੀ
ਆਪਣੀ ਹੀ ਲਾਸ਼  ਨੂੰ  ਮੈਂ ਚਕਣਾ ਸੀ

ਉਹ ਪੁਰੋਹਿਤ ਸੀ ਪ੍ਰੀਤ ਦਾ, ਪਾਗਲ !
ਜਾਨ ਲੈਣੀ ਹੀ ਉਸ ਦੀ ਦਖਣਾ ਸੀ

ਨਹੀਂ ਬੁਝਣੀ ਬੁਝਾਣ ਤਕ ਤੈਨੂੰ
ਹੁਸਨ -ਤ੍ਰੇਹ ਦੇ ਅਸਰ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਸੀ

ਰੱਬ ਵੀ ਕੀਤਾ ਮਜਾਕ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਉਹ ਮੇਰਾ, ਪਰ ਨਾ ਮੇਰੇ ਵਸਣਾ ਸੀ

ਜਿੰਨੀ ਦੇਣੀ ਸੀ ਉਸ ਸਣੇ ਦਿੰਦਾ
ਮੈਂ ਕੀ ਬਾਹਲੀ ਉਮਰ ਨੂ ਚਟਣਾ ਸੀ

ਇਹ ਹੀ ਉਮਰਾਂ ਦੀ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਮੇਰੀ
ਮੈਂ ਉਸ ਦੀ ਜ਼ਾਤ ਨੂੰ ਹੀ ਰਟਣਾ ਸੀ

Sunday, February 12, 2012

ਕਾਹਨੂੰ ਅੜਿਆ ਫਿਰ ਦੁਖਦੀ ਰਗ ਛੇੜ ਲਈ


ਬੰਨ ਭੁਲ ਗਈ ਵਿਥਿਆ ਦੀ ਤੰਦ ਉਧੇੜ ਲਈ
ਕਾਹਨੂੰ ਅੜਿਆ ਫਿਰ ਦੁਖਦੀ ਰਗ ਛੇੜ ਲਈ


ਦਿਲ ਵਿਚ ਇਕ ਹੀ ਤਾਂ ਸਾਬਿਤ ਤਸਵੀਰ ਸੀ
ਠੋਕਰ ਖਾਧੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਾਂਙ ਤਰੇੜ ਲਈ


ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਅੱਗੇ ਤੁਰਿਆਂ ਠੀਕ ਹੈ
ਵਕਤ-ਚਕਰ ਦੀ ਤੂੰ ਪੁੱਠੀ ਗੇੜੀ ਗੇੜ ਲਈ


ਕੀ ਮਿਲਿਆ ਧਰਮਾਂ ਦੀ ਬਾਂਦਰ-ਵੰਡ ਵਿੱਚੋਂ
ਮਾਸ ਨੌਹਾਂ ਦੀ ਜੱਦੀ ਸਾਂਝ ਨਿਖੇੜ ਲਈ


ਦਿਲ-ਖਾਣੀ ਡਾਢੀ ਬੇਦਰਦ ਚੁੜੇਲ ਹੈ ਇਹ
ਤਾਂਘ-ਤ੍ਰੇਹ ਦਸ ਕਿਸ ਲਈ ਅੱਖ ਚੰਬੇੜ ਲਈ


ਕੀ ਲੈਣਾ ਤੂੰ ਸਾਡੇ ਹਾਲ-ਬੇਹਾਲ ਤੋਂ
ਸੁਲਝ ਅਪਣੀ ਛਡ ਸਾਡੀ ਅਸਾਂ ਨਿਬੇੜ ਲਈ


ਗੈਰ ਬਖੇੜੇ ਤੂੰ ਕੀ ਕੱਢਣਾ ਪਾਉਣਾ ਸੀ
ਉਲ੍ਹਝ ਪਰਾਈ ਆਪਣੀ ਪਗ ਲਬੇੜ ਲਈ


ਚਾਦਰ ਵੇਖ ਕੇ ਪੈਰ ਪਸਾਰਨਾ ਚੰਗਾ ਹੈ
ਲੋੜ ਪਏ ਤੇ ਅਪਣੀ ਲੋੜ ਸੁਕੇੜ ਲਈ


ਖਬਰ ਨਹੀਂ ਕਦ ਉਸ ਦੇ ਨੈਣੋਂ ਉਤਰਿਆ 
ਕਦ ਉਸ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੀ ਬਾਰੀ ਭੇੜ ਲਈ


ਅੰਤ ਔਕਾਤ ਤੇਰੀ ਉਸ ਨੇ ਦਿੱਤੀ ਵਿਖਲਾ
ਰਖ ਲੈਣੀ ਸੀ ਥੋੜੀ ਰੈਲ੍ਹ ਚਪੇੜ ਲਈ

Saturday, February 11, 2012

ਆਪਣੇ ਮਥੇ ਲਿਖਾ ਲਿਆ ਤੈਨੂੰ


ਰੂਹ ਦੀ  ਮੈਂ ਰੂਹ ਬਣਾ ਲਿਆ ਤੈਨੂੰ 
ਦਿਲ ਦੇ ਵਿਚ ਰਖ ਲੁਕਾ  ਲਿਆ  ਤੈਨੂੰ


ਜਿੰਦ ਤਾਂ ਪਹਲਾਂ ਹੀ ਪੀੜ ਨੂੰ ਮਣਸੀ 
ਉੱਤੋਂ ਪੀੜਾ, ਗਵਾ ਲਿਆ ਤੈਨੂੰ 


ਦੀਦ ਤੇਰੀ ਘੜੀ ਮੁੜੀ ਮੰਗਦੇ 
ਨੈਣਾਂ ਭੁਖਿਆਂ ਨੇ ਖਾ ਲਿਆ ਮੈਨੂੰ 


ਉੰਝ ਵੀ ਰੁੱਸੀ ਰਹੀ ਇਹ ਮੇਰੇ ਤੋਂ
ਭੈੜੀ ਕਿਸਮਤ ਰੁਸਾ ਲਿਆ ਤੈਨੂੰ 


ਇਸ਼ਟ ਦਾ ਇਸ਼ਟ ਹੈ ਹੁਸਨ ਤੇਰਾ
ਜੰਨ੍ਤਾਂ ਸਿਰ ਨਿਵਾ ਲਿਆ ਤੈਨੂੰ 


ਪੀੜ ਛਡ ਜਦ ਤੂੰ ਸਭ ਲੁਟਾ ਦਿੱਤਾ 
ਆਪਣੇ ਮਥੇ ਲਿਖਾ ਲਿਆ ਤੈਨੂੰ


ਵਕਤ ਸੀ ਮਿਹਰਬਾਨ ਤੇ ਤੂੰ ਵੀ 
ਫੇਰ ਆ ਲੈ ਗਿਆ ਚੁਰਾ ਤੈਨੂੰ


ਤੂੰ ਹੀ ਦਿਨ ਸੁਦ ਤੇ ਮੇਰਾ ਉਤਸਵ ਵੀ
ਦਿਨ, ਜੋ ਹੋਵੇ, ਮਨਾ ਲਿਆ ਤੈਨੂੰ




ਹੋਰ ਕਿਸ ਨੂੰ ,ਜੋ ਰਬ ਹੀ ਥਾਪ ਲਿਆ
ਲੋੜ ਜਦ ਵੀ ਧਿਆ ਲਿਆ ਤੈਨੂੰ 


ਮੇਰਾ ਰਬ ਮਰ ਗਿਆ ਬਣਾ ਮੈਨੂੰ
ਦਿਲ ਨੂੰ ਹਕ ,ਰਬ ਬਣਾ ਲਿਆ ਤੈਨੂੰ


ਮੁਕ ਜਾਵੇ ਜਨਮ ਜਨਮ ਦਾ ਹਿਸਾਬ 
ਲਵਾਂ ਅਜਲਾਂ ਤ੍ਯੀਂ ਲਿਖਾ ਤੈਨੂੰ 

रात कटी गिन तारा तारा


रात कटी गिन तारा तारा
बर्हम दिल का आलम सारा


तेज़ लिये दन्दान-ए-इश्तहा
मूँह खोले बैठा अँधिआरा


दर्द इश्क़ का मीठा मीठा
पर यादों का पानी ख़ारा


साकित अहद-ओ-तहय्या-ए-ज़ीस्त
तेज़ बहाव वक़्त का धारा


अक़्स तेरा साबित है बस इक
आइना-ए-दिल पारा पारा


शोर-ए-बग़ावत आह-ओ-फ़ुगानी
अश्क़ हरासाँ आँख का नारा


तूफ़ानों के मन्ज़र-नामे
खसता-कश्ती दूर किनारा


ज़ख़्मों का दर्मां हो जाए
तलब रही और ना ही चारा


दुनिया फ़ुज़ला-ओ-फ़राबानी
तू जो नहीं कुछ नहीं हमारा


पहलू बैठ ख़ून-ओ-ख़ूँ रोए
और करे का दिल बेचारा

Wednesday, February 8, 2012

आज तू फिर उदास है शायद


हर सू हुज़न-ओ-हरास है शायद
आज तू फिर उदास है शायद


गुल पे रंग-ए-शबाब उतरा है
तू कहीं आस पास है शायद


सुब्ह भी धुन्दलकों में डूबी हुई
तेरे दुख से शनास है शायद


यह जो रंग और बू बहारों में
तुझ से ही इक्तबास है शायद


तेरे ओठों पे धनक की रंगत
अब्र का इल्तमास है शायद


रक्स पत्तों में तेरे आने से
कुछ हवा का हुलास है शायद


अपने ही खून में है डूबी हूई
आंख महव-ए-पियास है शायद


हवा मजनूं की तरह सर-गरदां
अदम-होश-ओ-हवास है शायद



ਅਜੇਹਾ ਕਰ ਕੋਈ ਹੀਲਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਚੈਨ ਆ ਜਾਵੇ


ਪਲਕ ਤੇ ਦੋਸਤਾ ਹੰਝੂ ਤੇ ਬੁੱਲੀਂ ਵੈਣ ਆ ਜਾਵੇ
ਅਜੇਹਾ ਕਰ ਕੋਈ ਹੀਲਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਚੈਨ  ਆ ਜਾਵੇ


ਮੇਰੀ ਤੂੰ ਜਾਨ ਦੇ ਹੁੰਦੇ, ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਆ ਮਿਲ ਜਾ
ਭਰੋਸਾ ਮੌਤ ਦਾ ਕੀ ਹੈ ਕਦੋਂ ਵੀ ਲੈਣ  ਆ ਜਾਵੇ


ਸ਼ਰਾਬਾਂ ਦਾ ਹੀ ਪੀ ਲੈਣਾ ਨਹੀ ਸੌਦਾ ਖੁਮਾਰੀ ਦਾ
ਤੂੰ ਜੇਕਰ ਸਾਹਮਣੇ ਹੋਵੇਂ ਵਜਦ ਵਿਚ ਨੈਣ  ਆ ਜਾਵੇ


ਸਦਾ ਤੋਂ ਤੈਨੂੰ ਅਰਪਣ ਹੈ ,ਤੇਰਾ ਹੀ ਆਣ ਕੇ ਲੈ ਜਾ
ਮਤਾ ਦਿਲ ਖਾਣ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਹਿਜਰ ਦੀ ਡੈਣ  ਆ ਜਾਵੇ


ਹਵਾ ਬਣ ਰੋਕ ਜਾ ਆ ਕੇ ਝੜੀ   ਨੈਣਾਂ ਦੀ ਲੱਗੀ ਨੂੰ
ਸਲ੍ਹਾਬੀ ਕੰਧ ਨੂੰ ਜਿੰਦ ਦੀ ਨਾ ਪਹਿਲਾਂ ਢੈਣ  ਆ ਜਾਵੇ


ਸਫਲ ਤਾਂ ਜੀਵਣਾ ਮੇਰਾ ਮੁਬਾਰਕ ਮਰਨਾ ਹੋ ਜਾਵੇ
ਵਿਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਜੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵਸਲ ਦੀ ਇਕ ਰੈਣ ਆ ਜਾਵੇ 

Tuesday, February 7, 2012

ਉੰਝ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਮੇਰਾ ,ਉਹ ਮੇਰਾ ਹੀ ਇਕ ਨਾ ਸੀ


ਸੂਰਜ ਮੇਰੇ ਗਗਨ ਦਾ , ਸਵੇਰਾ ਹੀ ਇਕ ਨਾ ਸੀ
ਉੰਝ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਮੇਰਾ ,ਉਹ ਮੇਰਾ ਹੀ ਇਕ ਨਾ ਸੀ


ਜੀਵਨ ਤਾਂ ਇਕ ਜ਼ਹਰ ਸੀ ਮਰ ਮਰ ਵੀ ਪੀ ਲਿਆ
ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਪੀ ਇਕ ਵਾਰ ਹੀ , ਜੇਰਾ ਹੀ ਇਕ ਨਾ ਸੀ


ਦਿਲ ਕਿਉਂ ਨਾ ਦਹਲ ਜਾਂਵਦਾ ਰਾਤਾਂ ਦੇ ਉਤਰਿਆਂ
ਯਾਦਾਂ ਵੀ ਆਣ ਢੁਕੀਆਂ, ਹਨੇਰਾ ਹੀ ਇਕ ਨਾ ਸੀ


ਜ਼ਖਮਾਂ ਥੀਂ ਤੇਥੋਂ ਆਸ ਸੀ,ਸੀਨਾ ਫਰੋਲਿਆਂ
ਹਰ ਇਕ ਦੇ ਨਾਂ ਦਾ ਤੀਰ ਸੀ, ਤੇਰਾ ਹੀ ਇਕ ਨਾ ਸੀ


ਕੁਝ ਚੋਟਾਂ ਗੁੱਝੀਆਂ ਕਈ ਬੇਲਾਗ ਠੋਕਰਾਂ
ਕੰਡੇ ਜੀਂ ਸਿੱਧਾ ਖੁੱਭਦਾ,ਤਿਖੇਰਾ ਹੀ ਇਕ ਨਾ ਸੀ


ਸਾਗਰ ਦੁਖਾਂ ਦੇ ਸ਼ਿਵ ਜਿਉਂ ਸੰਘ ਥੀਂ ਉਤਾਰ ਲਏ
ਜੀਵਨ ਦਾ ਜ਼ਹਰੀ ਨਾਗ , ਸਪੇਰਾ ਹੀ ਇਕ ਨਾ ਸੀ


ਛਾਲੇ ਸੀ ਪੈਰੀਂ ਰਿਸਦੇ ਤੇ ਭਖੜੇ ਵਿਛੇ ਹੋਏ
ਫੁਲ ਪੱਤੀਆਂ ਦਾ ਰਾਹਾਂ 'ਚ ਕੇਰਾ ਹੀ ਇਕ ਨਾ ਸੀ


ਹਥਾਂ ਨੂੰ ਦਰਦ ਬੇੜੀਆਂ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਸੰਗਲਾਂ
ਵਸਲਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਬਾਹਾਂ ਦਾ ਘੇਰਾ ਹੀ ਇਕ ਨਾ ਸੀ